Huub en Monique's weblog

Het verhaal van hoop en vrees,geluk,liefde en angst. Maar bovenal het varhaal van mijn moedige man en zijn strijd tegen Melanoom kanker. En de strijd die ik daarna gevoerd heb. Met vallen en opstaan zal ik het zónder mijn grote liefde moeten doen. Ik zal hem altijd dankbaar blijven voor alles wat hij mij gegeven heeft.

12 juni 2006

Thuis....




Hoi hoi allemaal

Na Barca en Leipzig zijn we weer thuis. We zijn een beetje reismoe maar wat hebben we genoten. Zaterdag nog een heerlijke dag in Barcelona gehad en om half 7 zouden we vliegen, dat werd bijna half 8 omdat er één persoon teveel in het vliegtuig zou zijn. Die persoon is niet gevonden dus toch maar de lucht in met die bak. Goede vlucht gehad en bij aankomst stond Margot op ons te wachten om ons naar Raalte te brengen. Daar waren we tegen 2400 uur. Nog even wat gekletst en toen ons bedje in. De volgende morgen moesten we om half 4 op(Pffffffff...), op weg naar Leipzig. Met de trein kwamen we aan op wat het mooiste station van Europa zou moeten zijn en dat zou best kunnen kloppen. Het is er in één woord prachtig.

En toen met de tram naar ons hotel om onze spullen weg te brengen en wat je dan ziet.......de héle stad is oranje. Het was super om daar bij te horen. Ik ga verder niets tikken over de wedstrijd, die hebben jullie vast wel gezien allemaal. Kippenvelmoment was het volkslied. Meebrullen tussen ál die duizenden oranje supporters, allemaal trots, allemaal daar voor hetzelfde doel. Oranje naar de overwinning brullen. En gebruld hebben we. En gezongen. Ik heb genoten van de trotse kop van Huub, daar stond ie dan bij wat voor elke voetbal liefhebber het hoogst haalbare is. Een WK wedstrijd. Het was ook héél gaaf om het met zijn ouders mee te maken. Dat is toch maar iets om nooit meer te vergeten.

Na de wedstrijd de stad in. 20.000 oranje gekken. In één stroom naar pleinen en terrassen. Zingen, drinken, feesten, hossen en springen. Wij hadden de mooiste plek van heel Leipzig. Op een terras, geheel oranje, met een dweilband, en liedjes zoals : Het kleine cafe aan de haven. De Duitsers die langsliepen hebben ons gefilmd en gefotografeerd. We waren een bezienswaardigheid. Het was gewoon super.

Om half 10 zijn we een hapje gaan eten en daarna naar het hotel. Heerlijk bedje ingedoken. Was helemaal niet erg na al dat gereis.

En nu in Raalte na een vermoeiende treinreis. Ramen konden niet open en de airco deed het niet. Het was ongeveer 40 graden in de trein. Maar dat mag de pret niet drukken want.......WIJ WAREN ERBIJ........!!!!!!!!!

Morgen gaan we weer naar huis, ook heerlijk want ik mis mijn kinderen als de pest. En woensdag kan Huub er weer tegenaan. De tweede chemo.

Ik ga nu nog wat foto's plaatsen en dan stopt dit reisverslag.



Via deze weg willen wij nogmaals iedereen bedanken die dit mogenlijk hebben gemaakt. Wij hebben genoten van elk moment. Huub en Monique.

6 Comments:

  • At maandag, 12 juni, 2006, Anonymous Anoniem said…

    wat een geweldige verhaal! volgende keer nog wel iets harder brullen graag, want ik kon jullie niet horen op de tv.

    o ja Huub, vanochtend stond je 15e in de pool. van de 650 deelnemers. dus das lekker.

     
  • At dinsdag, 13 juni, 2006, Anonymous Anoniem said…

    fijn te horen dat jullie zo genoten hebben, ik wil huub langs deze weg ff heel veel sterkte wensen voor morgen..dikke kus x, en mo see you vrijdag!

     
  • At woensdag, 14 juni, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Huub, veel sterkte vandaag!

    In ieder geval begint de dag met goed nieuws. Je staat inmiddels 7e in de wkpool. Van de 650 deelnemers. Erg lekker dus.

    Zet 'm op!

     
  • At woensdag, 14 juni, 2006, Anonymous Anoniem said…

    hoi ,sterkte vandaag.....Denk even terug wat je de afgelopen dagen hebt meegemaakten het gaat goed!!!!!!!!!!

     
  • At woensdag, 14 juni, 2006, Blogger Huub Nijkamp said…

    dank dank dank allen. komt allemaal goed vandaag hoor. goed nieuws vanuit de pool jasper. wij krijgen geen foto's op de site. heb jij enig idee waar dit aan zou kunnen liggen?

     
  • At zondag, 02 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Hoi Huub ik hoorde van je ziekte via mijn moeder {ria veldkamp}.
    Weet niet zo goed wat ik moet zeggen , verschrikkelijk en ik hoop dat je ,je er doorheen slaat jongen.
    Ik zag op de site dat je veel hebt genoten in Barca en in Leipzig , die ervaring heb je tenminste in je zak mooi man.
    Ik wens jou en je gezin veel sterkte toe , en mischien zien we elkaar nogeens in Heeten of omstreken.

    Groetjes: Emiel Veldkamp.

     

Een reactie posten

<< Home

 
eXTReMe Tracker