Huub en Monique's weblog

Het verhaal van hoop en vrees,geluk,liefde en angst. Maar bovenal het varhaal van mijn moedige man en zijn strijd tegen Melanoom kanker. En de strijd die ik daarna gevoerd heb. Met vallen en opstaan zal ik het zónder mijn grote liefde moeten doen. Ik zal hem altijd dankbaar blijven voor alles wat hij mij gegeven heeft.

28 juli 2006

De laatste strohalm is weg

Lieve allemaal, we weten het even niet meer. Ik zit hier dan ook al een half uur te bedenken hoe dit te verwoorden. En daar heb ik normaal gesproken geen half uur voor nodig.
Vandaag heeft Huub de M.R.I.scan van zijn hoofd gehad. Daarna kon hij direct terecht bij de neuroloog voor de uitslag. Dat was dus de laatste strohalm. Je blijft tot op het laatste moment hopen en geloven in een goede uitslag waar ze en we wat mee kunnen.
Maar het is helemaal mis.

Huub heeft in zijn hoofd 4 uitzaaiingen. En ze zitten overal. In de kleine en de grote hersenen en in het hersenvocht wat daar weer tussen zit. Vandaar dus de hoofdpijn, de misselijkheid en de nekpijn van een paar weken geleden. Hij heeft er nu ook een flinke bobbel in zijn nek bij.
De neuroloog wist ook te vertellen dat de tumoren zich bevinden in het gedeelte dat verantwoordelijk is voor de spraak, het geheugen en het denken. Kortom: in het gedeelte van de hersenen die er voor zorgen dat Huub HUUB is.
Hij zal op een gegeven moment dus ook uitvallen gaan krijgen, maar ze kunnen niet voorspellen hoe dat gaat verlopen.
Hij heeft nu Pretnison tegen de pijn en over 2 weken beginnen de bestralingen. 5 in het totaal, en die hebben alleen maar het doel de pijn weg te nemen of te verzachten.
En dat is alles wat ze nog voor hem kunnen doen.
Toen ik vroeg of ze aan kon geven hoe het vanaf nu zou gaan lopen zei ze dat we in maanden moesten denken en langer niet.
Huub is óp. Hij slaapt gelukkig veel. We hopen dat de pretnison aan gaat slaan zodat hij zich wat beter gaat voelen. Maar zijn kracht en vechtlust zijn verdwenen.

Lieve allemaal, vorig jaar september toen er bij Huub kanker geconstateerd was kregen we een kaart van mijn zusje met de volgende tekst:

Als je ziek bent, als je bang bent of alleen.
Dan probeer je troost te vinden bij de mensen om je heen.
En dan voel je soms een kracht,
God mag weten waar vandaan.
Als een windvlaag in je rug,
Als een steun om door te gaan.

We kunnen niet in woorden uitdrukken hoeveel goed het ons heeft gedaan en hoeveel kracht het ons heeft gegeven de afgelopen maanden zoals iedereen heeft meegeleefd op wat voor manier dan ook. Wat dat betreft zijn we erg rijk en mogen we ons gelukkig prijzen.

Vandaag hebben we de kracht even niet. Maar dat komt wel weer, als we al die lieve mensen maar om ons heen hebben.

Wees lief voor elkaar en geef elkaar eens een extra kus of knuffel, het leven is maar zo kort.

Liefs Monique

26 Comments:

  • At vrijdag, 28 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Hoi ouwe buurtjes! Lees net jullie laatste bericht. wat een kutzooi allemaal zeg. sorry weet het ook niet te verwoorden. Leef met jullie mee. Sterkte

    Eric

     
  • At vrijdag, 28 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Lieve Monique en Huub,

    Wat een rampzalige boodschappen stuur je de wereld in. Waar hebben jullie dit in hemelsnaam aan verdiend. We hebben gisteravond getracht tel. contact te krijgen maar niet gelukt. Van Henk dit adres gekregen. In onze gedachte leven we met jullie mee en zouden graag binnenkort eens langs komen. Ik probeer het van het weekend nogmaals. Alles wat we jullie toewensen klink obligaat. Maar ik wens jullie van harte de kracht toe om dit leed "dragelijk" te ondergaan.
    Heel veel liefs en sterkte gewenst,
    Louis, Ineke en de jongens.

     
  • At vrijdag, 28 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    He Louis, ik heb vanmorgen ook geprobeerd jou te bellen. Heb je v.mail ingesproken dat ik het wat later nog eens zou proberen. Gisteren idd. vroeg naar bed gegaan.We spreken elkaar vandaag ok? Liefs.

     
  • At vrijdag, 28 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    He sterke neef van me en Monique,

    Tjongejonge, met tranen in mijn ogen lees ik deze berichten. Ik vind het echt vreselijk voor jullie. Ik weet niet of je erin gelooft, maar ik wil meegeven dat het einde pas in zicht is, wanneer Huub dat zegt en niet wanneer de dokters het zeggen. Elk mens is uniek en dokters gaan uit van een gemiddelde en als er iemand uniek is, dan is het Huub wel. Ik moet steeds denken dat we toen samen (met Arjan-geld, Huub en ik) Margot hebben opgezocht in Frankrijk. Op dat moment was ik zelf heel erg in een dip met mijn vader, maar Huub en Margot hebben me toen een beetje opgelapt, voor zover als dat kon. Ik zou zo graag jou Huub nou ook "op willen lappen!" Heel veel groeten en kussen van deze kant ook namens Arjan, Petra, Theo, mama, Frank en Hanneke, Jan-Willem, Marieke en Diewertje
    Groeten,
    Silvette

     
  • At vrijdag, 28 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    lieve huupie en mo ,
    bijna twee jaar al lief en leed nu ,bijna altijd met zijn vieren ,is er een feestje ergens ,ja hoor het kwartet is van de partij !
    maar ook heel veel avonden serieus zitten "bomen"veel gelachen maar ook veel gehuild ...
    we hebben ontzettend veel mee gemaakt saampjes een hechte vrienschap er echt!voor mekaar zijn ,van beide kanten .
    met zijn vieren zijn we aan ons boek begonnen ,maar wie had ooit kunnen denken dat deze rotziekte in ons boek voor zou komen ...
    hoe bijzonder onze vriendschap is bleek gister ,een moment om nooit tevergeten ,zijn marcel en ik enorm dankbaar om !!ly,
    dat moment houden marcel en ik voor altijd vast !letterlijk en figuurlijk...
    huupie onze vriendschap is begonnen met iets uit mijn leven waar ik niet uitkwam ,jij was degene die mij hielp er mij door heen trok ..heb tot nu toe van alles geprobeerd om jullie tehelpen in jullie angst verdriet ..maar nu weet ik het niet meer ...ik weet het gewoon niet meer VERDOMME !!!
    kan niks meer verzinnen ,was ik altijd zon meester in ,iets verzinnen zodat jullie enigzins wat afleiding hadden ...
    lieve mo en huub we houden van jullie, ons boek word verdrietig maar we gaan er ook voor zorgen huupie dat we veel mooie waardevolle momenten er in kunnen schrijven en zeer zeker enorm veel flauwe grappen waar jij zo enorm goed in bent(niemand snapt ze en lacht erom alleen jij zelf maar goed:))

    liefs marcel ,esther en yuul

     
  • At vrijdag, 28 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Jeetje zeg wat een verschrikkelijk klote bericht!!!!!
    Weet niet wat ik moet zeggen, heb met tranen in mijn ogen je stukje zitten lezen...!
    Wat ongeloofelijk dat je dat zo kunt schrijven.
    Ik hoop dat de pijn voor huub een beetje dragelijker zal worden, en jij mo hou je taai he?
    Heel heel veel sterkte,ik denk aan jullie
    Liefs Danielle en fam

     
  • At vrijdag, 28 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    he huub en monique,zit net op de zaak het stukje te lezen,hier zijn gewoon geen woorden voor,het leven is vaak oneerlijk,je vraagt je af waarom het jou moet gebeuren,je staat machteloos.
    Ik hoop dat jullie alsnog een beetje plezier kunnen hebben.
    heel veel sterkte,Pieter Penning

     
  • At vrijdag, 28 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    hoi Huub en Monique,

    Het heeft een paar dagen geduurt voordat ik de moed had om op jullie site te kijken.
    In de wetenschap dat jullie omstreeks deze periode een uitslag zouden krijgen.
    Te angstig om te horen te krijgen wat ik zojuist gelezen hebt.
    Wat heb ik een respect voor jullie over de manier waarop jullie deze strijd zijn aangegaan.
    Mijn gedachten laten jullie maar weinig los,
    Sterkte!!!!!

    Mike

     
  • At vrijdag, 28 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    net terug van een weekje weg lees ik hier je berichtje mo, wat een vreselijk nieuws, dat zijn van die momenten dat alle kleine probleempjes niks meer voorstellen en het leven niet eerlijk is, want dat is dit zeker niet, weet dan dat als je dat voelt dat jullie niet alleen zijn en we allemaal mee leven, liefs en een dikke knuffel xx belin en ron

     
  • At vrijdag, 28 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    En dat bedoel ik nou met ''een steun om door te gaan''.

    Thnxxx allemaal.

     
  • At zaterdag, 29 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    heel veel sterkte en kracht allemaal

    groetjes Raymond en Chantal uit Heeten

     
  • At zaterdag, 29 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    lieve Huub en moniek.
    van esther en marcel gehoord hoe het er voor staat.wat een ..... nieuws.
    Hier op vakantie een internet op gezocht om toch alles maar te lezen.Zit hier met kippevel terwijl het bloedheet is.Ik weet even niks te zeggen.Jullie weten dat we er zijn voor jullie en dat we ook hier aan jullie denken!!!
    heel veel sterkte en heel veel liefs van de smitjes en de rottiertjes.

     
  • At zaterdag, 29 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Hallo Huub & Monique

    We willen het niet geloven, maar al lezende, komen we er achter, dat het de bittere waarheid is. Geweldig Monique en Huub zoals jullie de ervaringen, ook van de afgelopen week, op de site hebben kunnen zetten. Dat is moeilijk, maar ook moedig.Door het lezen van het verhaal beseffen we hoe machteloos we zijn en hoe weinig we kunnen doen. Watwe kunnen doen, is laten weten dat we enorm met jullie meeleven indeze moeilijke tijd. Want immers de vraag is al gesteld. Hoe lang nog en hoe komen we de komende tijd door.We willen graag contact houden en jullie steunen. Deze weblog is daar een uitstekend medium voor. We hopen dat jullie de moed en de kans krijgen om het leven met jullie kinderen en dierbaren zo goed mogeljik door te laten gaan. We wensen jullie kracht, moed en sterkte om samen deze beslist moeilijke fase van jullie leven door te komen.

    Groeten van Riky & Herman uit 's Heerenberg

     
  • At zaterdag, 29 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Lieve ome Huub,tante MOnique Kev en Esmee , ik leef erg met jullie mee, Huub zn goeie karakter is onbetaalbaar, denk nog maar eens aan die bijlessen die ik in Huubs zijn vrij tijd kreeg, klasse was dat. Weet niet wat ik moet zegge,.. STERKTE . CAsper

     
  • At zondag, 30 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Beste Huub, Monique en familie,

    Zo'n positieve instelling steeds maar weer en dan nu dit...Ongelooflijk, woorden schieten tekort.
    Uit jullie berichten en ook uit de reacties spreken zoveel liefde en saamhorigheid. Wij hopen dat jullie daaruit de kracht kunnen putten om door te gaan.
    Wij denken veel aan jullie.

    Fam. Koerhuis Raalte

     
  • At maandag, 31 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Soms weet je niet wat je moet schrijven en toch wil je laten weten dat je meeleeft en dat je het beste hoopt.

    Heel veel sterkte!!

    Wilco

     
  • At maandag, 31 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    hier zijn geen woorden voor.....
    héél veel sterkte en een dikke knuffel van mij

     
  • At maandag, 31 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Lieve familie

    Zoals ik al meerdere malen heb gezegd en heb geschreven, weet ik niet wat ik moet zeggen of schrijven. Het bericht maakt me boos en verdrietig te gelijk.
    Alle 'waarom- vragen' schieten door je hoofd. Vragen waar je nooit antwoord op gaat krijgen.
    Ik vind het zo onwijs erg voor jullie. Denk alleen maar aan jullie korte (maar enrom sterke) huwelijk. Begrijp niet hoe dit dan zo kan lopen. Kwam vorige maand de film nog tegen van het vrijgezellenfeestje... die moesten we nog steeds kijken. Kortom veel te snel gegaan allemaal!! Ik heb heel veel bewondering voor jullie, vind het zo super knap hoe jullie hiermee omgaan. Iedere avond in mijn bed denk ik... "ik moet langs gaan.. " dan word ik wakker en denk ik van of toch maar niet?? Gewoon omdat je niet weet wat je moet doen. Ik hoop dat jullie kunnen genieten van de dingen die nog wel komen gaan... ik hoop dat kanjer huub nog lang bij ons mag zijn. Jullie zijn toppers!!

    Ook na dit stuk weet ik niet wat ik moet doen... de telefoon pakken om een afspraak te maken, of juist niet!!

    Ik wil jullie alle kracht toewensen.

    heel veel liefs Therese

     
  • At maandag, 31 juli, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Niet te geloven...

    Sterkte...

    Edwin, Charit & Sem

     
  • At dinsdag, 01 augustus, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Ben even helemaal sprakeloos.. Wat is dit oneerlijk!

    Heel veel sterkte & ik denk aan jullie.

    Liefs,
    Joyce

     
  • At dinsdag, 01 augustus, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Lieve Huub en Monique,

    Soms krijg je een bericht waarbij het lijkt alsof de wereld even stil staat. Ongelovelijk...dit kan niet waar zijn...Dit is weer zo'n moment vol ongeloof.
    Lieve Huub, Monique, kinderen en familie ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe de komende periode!! Ik leef met jullie mee!!

    Veel liefs, Linda Elders

     
  • At donderdag, 03 augustus, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Beste Huub, Monique en familie,
    Ongelooflijk!Hier zijn geen woorden voor, maar we willen jullie toch laten weten dat de oude buren aan de van Walbekestraat je niet zijn vergeten.Wij wensen jullie veel kracht en steun voor deze zware periode in jullie leven.Sterkte!!!
    Fam. Kleinherenbrink uit Heeten.

     
  • At donderdag, 03 augustus, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Beste Huub, Monique en familie,
    Ongelooflijk!Hier zijn geen woorden voor, maar we willen jullie toch laten weten dat de oude buren aan de van Walbekestraat je niet zijn vergeten.Wij wensen jullie veel kracht en steun voor deze zware periode in jullie leven.Sterkte!!!
    Fam. Kleinherenbrink uit Heeten.

     
  • At donderdag, 03 augustus, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Huub en Monique,

    wat een vreselijk bericht.

    We weten niet goed wat we moeten zeggen, hier zijn geen woorden voor. Uit jullie berichten bleek zo'n positieve instelling en dan krijg je dit bericht.

    We denken aan jullie en wensen jullie veel sterkte!
    groeten
    Yvonne en Marco

     
  • At vrijdag, 25 augustus, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Lieve Monique Huub en Esmee,

    Ik volg al een tijdje jullie Weblog en ik vind het zo klote voor jullie!! Daarom wens ik jullie super veel Sterkte!

    Dikke knuffel van Wiebe.
    En ook nog veel sterkte van Gerrit&Meta!

     
  • At woensdag, 30 augustus, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Wat lief van je Wiebe. Sterk hoor jongen. Best moeilijk he, om iets te zeggen in zo'n situatie. Maar je doet het tóch maar. Ik zal het Huub laten lezen.
    Doei Wiebe.

     

Een reactie posten

<< Home

 
eXTReMe Tracker