Vette tegenvaller.....

Hoi hoi lieve allemaal,

Hier dan de uitslag van de C.T.scan. Huub moest eerst weer bloed laten prikken voor het geval de chemo door zou gaan ( waar we op hoopten en positief ingesteld als we zijn, van uit gingen). Vervolgens een gesprek met de internist. Die vertelde ons dat chemo verder geen zin heeft omdat het totaat niet aangeslagen is, sterker nog, de uitzaaiingen in buik en hals zijn groter geworden. Totaal lam geslagen zit je daar dan. ''en nu????? en nu?????'' was het enige nog te vragen. Huub vertelde hem dat hij sinds een week of 2 zo'n ontzettende last van hoofdpijn heeft en daarnaast vaak misselijk is en moet overgeven.
Die combinatie van klachten was voor de internist voldoende om een spoed M.R.I. scan af te spreken voor morgen 1200 uur.
Als dan blijkt dat ook zijn hoofd en/of hersenen aangetast zijn wordt het waarschijnlijk bestralen. En dit dan puur om pijn tegen te gaan. Medicijnen tegen de hoofdpijn en een nieuwe afspraak mee naar huis en het zit er weer op. Je staat weer gewoon buiten in de ruim 30 graden.
je wereld zakt als een pudding in elkaar maar alles gaat gewoon door.
Niet eerlijk hé?

Gisteren waren we naar de caravan bij Harry en Helmy gegaan, leuk voor Esmée en Kayla en wij waren er nog even een dagje uit, zo vóór die spannende woensdag. We konden dan gelijk wat spullen verzamelen om mee naar huis te nemen. Huub was moe, intens moe en we zijn dan ook vroeg naar bed gegaan.
Vannacht om half 5 werd ik wakker omdat hij een zetpil tegen de pijn wilde pakken. 10 minuten later stonden we samen naast de caravan omdat hij moest overgeven. Het is zó ontzettend triest om te zien dat hij ziek aan het worden is en pijn gaat krijgen.

Margot en Margre zijn vandaag meegeweest naar de D. den Hoed kliniek en die hebben nadien boodschappen gedaan en gekookt. Fijn dat jullie er waren meiden. Het is voor jullie ook zwaar om je broertje zo te zien.

Hij slaapt nu lekker en ik laat hem maar. Kan hij een beetje bijtrekken van de afgelopen dagen. Die waren zwaar. Morgen dus weer een scan. We zien wel wat daar weer uit gaat komen. En dan gaan we ook een afspraak maken in het Anthonie van Leeuwenhoek ziekenhuis in Amsterdam. Verder kijken dan onze neus lang is.
Al moeten we naar het andere eind van de wereld; ik laat ze me mijn mannetje nog niet zómaar afpakken, zijn ze nou gek geworden.

En wat mijn mannetje zelf betreft; die WÍL en ZÁL zondag gaan trainen. Hij zal ze allemaal eens een poepie laten ruiken.
Goed zo kanjer!!!!!!

Doei allemaal, liefs van Monique.