1 Augustus

Esmée is jarig. Hieperdepiep......Hoerááá!!!!!!!!! 13 jaar, en vol verwachting van wat komen gaat vandaag. Logisch, daar is het een kind voor. ( Nou ja, kind......).
Erg dubbel allemaal, gisteren avond toen ze naar bed was gewoon balonnen staan blazen, slingers opgehangen, een lekkere taart gemaakt, het gezellig gemaakt voor haar dus.
Ik vind het bijzonder belangrijk dat vandaag een fijne dag voor haar gaat worden. En dat gaat lukken.
Maar dubbel is het wel ja.

De afgelopen dagen zijn wisselend verlopen. De ene keer voelt Huub zich redelijk goed en het volgende moment was het weer helemaal mis. De medicijnen helpen wel maar hij moet er toch wel regelmatig en behoorlijk wát van slikken wil hij hoofdpijn vrij zijn.

We hebben ontzettend veel aanloop gehad, kaarten en telefoontjes. Super. Dank allemaal weer daarvoor.

Zondag ochtend stond Huub redelijk vroeg op. En aangezien je normaal gesproken flink je best moet doen om hem uit bed te krijgen wist ik al hoe laat het was. Ja hoor, de voetbaltas werd ingepakt.
De training is weer begonnen en die wilde hij niet missen.
Ik ben meegegaan omdat ik het niet zo fijn meer vind als hij zelf moet rijden. Dus om half 11 óp naar het voetbalveld. En ik moet zeggen dat ik toen wel even een traantje heb weggepinkt hoor.
De jongens waren nét begonnen en hij sloot aan met hardlopen. Overal hoorde je ''klasse Hupie,klasse jongen''.
Hij heeft in zijn eigen tempo de anderhalf uur volgemaakt. Maar toen was hij ook wel kapot.
Huub baalde ervan dat hij zelfs de keepers er niet meer uit kon lopen.
Na de training naar huis gegaan en daar ging het mis. Hij heeft zich helemaal leeggekotst en is de rest van de zondag in bed gebleven.

En toch is hij van plan om te blijven trainen zolang als het gaat. Hij heeft de hoop om toch weer wat conditie op te bouwen en zo weer wat sterker te worden. Da's karakter hé?

Gisteren morgen werd hij wakker met knallende koppijn. Vriend en gezin zou langs komen maar die heeft hij afgebeld. Ging op dat moment ook echt niet. Maar snel een nieuwe afspraak maken Dennis.
In de loop van de dag ging het weer beter en hij was tegen de middag weer hoofdpijn vrij. Dan zie je ook gelijk een andere Huub. Meer eetlust, heldere ogen en zelfs af en toe een grapje. Heerlijk.

Gisterenavond was Boudewijn hier. Over een paar weken krijgen hij en Aline hun derde kindje. Hij heeft ons gevraagd of wij de peetoom en peettante willen worden van het kleintje.
Tuurlijk, geweldig toch. We vinden het een hele eer.

Vorige week in het ziekenhuis was de boodschap van de neuroloog om naar huis te gaan en eerst eens het een en het ander te ''gaan verwerken''.
Nou mag iemand mij vertellen hoe je dat doet.
Zo van; ok, ik ga nu eens even een poosje zitten verwerken? Wij weten niet hóe, we proberen wel zoveel mogelijk te praten, maar het leven van alledag gaat ook gewoon weer door. Als je soms denkt dat het leven even stil staat dan heb je het mis, de boodschappen moeten gedaan worden,het prakje moet 's-avonds gewoon op tafel komen en vandaag......

......gaan we ''gewoon'' een feestje vieren. Ons meisje wordt tenslotte maar één keer 13.

Next time more.....liefs Monique.