Dat was weer een weekend.

Vrijdag ben ik weer ''gewoon''gaan werken. Ik had zoiets van....kómop zeg, gewoon doen en we zien wel. Donderdag is de huisarts nog bij me langs geweest en hij vertelde dat hij nog een gesprekje met dokter Bot had gehad.....ik was toch wel erg dapper enzo geweest en ik moest niet vergeten dat vanaf het moment dat we te horen kregen dat Huub kanker had ons leven op zijn kop stond.
Vanaf het moment dat het echt slechter ging met Huub en met name de laatste zware periode ben ik op de automatische piloot gegaan en heb ik voor 200% mijn energie gegeven. Ik was dan ook altijd maar bezig om anderen te troosten en te verzorgen, Huub , kids , huishouden , werk , visite , hollen , rennen ,vliegen....de Overleef Modus dus.
En dat ik er nu dus aan toe moet geven dat alles eruit komt en eruit MOET, anders krijg ik last van instortingsgevaar. Ikke? Altijd sterk toch? Maar het gaat allemaal ff niet nee, dokter. dat had ie al wel door zei hij. Of ik wel redelijk slaap.....nou nee, niet echt goed. Ik heb dus nu héérlijke pilletjes gekregen en ik moet zeggen dat ik een paar nachten súper geslapen heb.
Donderdagnacht dus ook....vandaar dat ik weer ben gaan werken. Huub gaf niet op....stortte niet in....was sterk en zou iedereen wel eens een poepie laten ruiken. Nou, ik ook hoor Huub.
Ik ga niet zomaar met een gevarendriehoek met instortingsgevaar boven mijn hoofd lopen.

Ik heb de dokter wel moeten beloven dat ik de komende tijd precies doe waar ik zin in heb en dat ik precies níet doe waar ik geen zin in heb.
Zaterdag naar Esmée wezen kijken, ze voetbalde thuis en heeft héérlijk verloren maar ''Mam....zag je mijn mooie mooves nog?'' Ja hoor meisje, ik ben trots op je en dat zou Huub ook zijn. Huub vond altijd dat ze een goed schot in haar pootjes had en daar is ze nu nog trots op.

De rest van de zaterdag poetsen boenen boodschap enz. 's-Avonds met Ed en Yvonne en half MSV naar Adje van Opstal in Maasland geweest. Weer eens uit. Héél veel bekenden gezien. Er is ook heel wat afgezoend. Iedereen blij om me weer eens te zien....leuk, doet je goed.

Ik had me ook voorgenomen om er maar van te genieten en dat is best gelukt. Is ook niet zo moeilijk met feestbeesten als Robbert en Shirly erbij.
Totdat Adje zong...''Als de nacht verdwijnt en de zon weer schijnt, als ik jou zo zie klinkt een symfonie....'' en iedereen stond uit volle borst mee te brullen, ach ja, toen kon je me even opvegen. Janken in de vensterbank. Gelukkig had Von zakdoekjes bij zich.

Zondag werd de verjaardag van neefje Joris gevierd en het was mijn plan om daar naartoe te gaan. Maar zondag voelde als een redelijke ''off-day''. Ben dus ook maar thuis gebleven. Ik kom snel naar Amsterdam hoor, fijn om jullie weer eens te zien en de kids te knuffelen, maar de zondag moet eerst even wat beter gaan voelen.

Esmée had een feestje van trainer Piet en Kevin was ook de hort op dus ik heb de hele zondag op de bank gehangen. had wel een lekker boek. De Weduwnaar van Kluun. Erg herkenbaar allemaal en dat in combinatie met een DVD van Therese van ons trouwen, was het een lekkere lange jank zondag. Maar ik laat het maar over me heen komen. Wel extra fijn als de kinderen dan weer thuiskomen.

Ben weer even naar de begraafplaats geweest en heb verse roosjes neergezet en een kaarsje aangestoken. Van de week ga ik het grafmonument uitzoeken. Ik kreeg een gedichtje van Annemiek en dat vond ik erg mooi, ik deel het even met jullie,

Ze zijn ons maar geleend
de vele mooie dingen
die lief, vertrouwd en veilig
ons dagelijks omringen.

Het is ons maar geleend
gezondheid, welvaart, leven
en wij pakken het aan
al is het ons gegeven.

Het is ons maar geleend
geld waarvoor wij sparen
alles, wat we beminnen
alles, wat we bewaren.

Ze zijn ons maar geleend
de vele aardse dingen
ons onbetwistbaar eigendom
zijn de herinneringen.

Mooi hé? Liefs van Monique.