Je maatjes zijn er allemaal nog Huub......

Oude en nieuwe maatjes, vrienden. Wat héérlijk toch als je vrienden hebt. Vorige week zaterdag dus naar Adje van O. geweest. Ernstig gezweten hé Robbert? Maar het was er dan ook erg warm. Dat had niks te maken met een beetje voorzichtig dansen ofzo....toch?

Robbert vertelde die avond dat hem gevraagd was of hij zijn afscheids speech bij de uitvaart van Huub op de MSV site wilde hebben. Maar Rob had ze verteld dat dat in overleg met mij moest. Ik vond dat natuurlijk okee. Eervol toch...voor Huub. Maar Rob zei ook dat er nu al weer een aantal weken overheen was gegaan en dat dat nu niet meer zo zinvol zou zijn. Hij heeft mij van de week zijn speech gemaild en ik ga hem alsnog met jullie delen......ten eerste omdat het een weergaloos beeld geeft van wat voor man Huub was......en ten tweede omdat ik vind dat het nog eens lezen van zo'n intens persoonlijk woordje héérlijk is. Laat maar binnen komen, laat maar op je inwerken. Die jongens waren maatjes en dat zijn ze nóg. Nieuwe maatjes maar erg belangrijk. Maatjes van Huub, maar ze zijn ook voor mij erg belangrijk. Ik wil ze niet missen.

De oude maatjes zijn er ook nog. Eerst een lieve kaart van Rinaldo en Bianca, toen belden pal ná elkaar Dennis en Luc. En toen ik gisteren al om 7 uur op bed lag met een knallende koppijn en daardoor een avondje met de meiden van Mons.Paul heb laten schieten kwam Esmée me wakker maken. Mama.....Mama....MAMA......MA-HAMAAAAAAAAAAA.......jaaaaaaaa-haaaaaa wat is er nou.....ik slaap.......Maar mama, Boudewijn is er. Huh....? Boudewijn? Ik kom er zo aan.....even wakker worden.

Ik heb tot middernacht met Boud zitten kletsen, herinneringen opgehaald, gelachen en af en toe een traan.
Boudewijn vraagt zich af met wie hij nou de rest van zijn leven moet ouwehoeren.....nou, dat vraag ik me dus ook af. Dan moeten wij maar samen ouwehoeren Boud. Lijkt me een feestje. Kom maar door met die herinneringen.
Boudewijn heeft wél belooft dat hij zijn kinderen gaat opvoeden met de verhalen uit het verleden. Hij gaat ze de streken die hij en ome Huub in het verleden hebben uitgehaald bijbrengen. Nou da's mooi toch. Hahahahaha Boud, die kinderen van jou gaan nog wat meemaken. Zie je Anna al in een mais race? Biertje teveel op en snoeihard met de fiets het mais veld in rijden? Geweldig toch. Hugo met een kapsel van The Cure? En Hein die probeert uit te slapen na een zware nacht en dan 's-morgens vroeg Mariah C. om zijn oren krijgt? Volgens mij snappen vele mensen dit niet......maar dit waren dus jeugd toestanden van Huub en Boudewijn. Als iemand méér wil weten dan wil ik er wel een keer een logje over volschrijven...

Ik wil maar zeggen, fijn dat jullie er allemaal nog zijn vriendjes.

Ik ben ook een grafmonument wezen uitzoeken voor Huub. En hoe bizar het ook klinkt......het wordt zó mooi. Maar dat was ook weer zo'n loodzwaar moment. Ik heb daar eerst eens voor de deur een zwaar van nelle export sjaggie staan roken voordat ik de moed had om naar binnen te gaan. Ze gaan nu arrangementen maken van natuursteen en daar foto's van maken en dan krijg ik de foto's toe gestuurd. Daarna maken we een nieuwe afspraak en dan gaan ze mijn keuze realiseren. Geen standaard gedoe voor Huub, geen glimmertjes en opsmuk, maar puur natuursteen uit de Pireneeen. En daar hield hij van. Het wordt Huub zijn plekje onder de zon. Dat zei jij ook altijd over onze tuin. Dit is ons plekje onder de zon Mo........alleen is de zon even weg Huub.

''Gewoon'' gewerkt van de week, maar was niet gewoon. Ik ben het liefste thuis. Ik merk nu aan de kinderen dat ze hun vader verloren hebben, dat ze hun maatje kwijt zijn. De kinderen willen klonteren, kleven, ze willen mij om hen heen. Ze willen iemand thuis als ze thuis komen. Huub was er natuurlijk altijd. Hielp ze met hun huiswerk. Zette koffie en ging met ze aan de tefel zitten om te bomen over school, huiswerk, vrienden en de ''toestand in de wereld''. En dat missen ze als de pestpokken. Kevin gaat regelmatig uit school naar het graf, stapt dan een treintje eerder uit en gaat Huub even gedag zeggen. En dát voor een gozer van 19. Zegt zát...toch?

We missen je Hupie, we missen je in alles wat we doen en in alles wat er om ons heen gebeurt. Sjezus nog an toe, je zal toch maar je grote liefde, je maatje, je vader en je leven kwijt raken?
Dat is ons dus overkomen en we hebben het er maar mee te doen.

Gék word je er af en toe van, het is niet eerlijk.......hij komt écht nooit meer terug.

Liefs van Monique, Kevin en Esmée.

P.S. Ik las net op de site melanoom.nl dat de man van Natasja, waar ik al enige tijd contact mee heb, ook is opgegeven. Een 30ger, 2 kleine kindjes, foutje van de huisarts, geen onderzoek laten doen naar de moedervlek, melanoom kanker, opgegeven. Zo simpel is het dus. Het overkomt jou en mij degalijks.

Natasje......ik weet niet welk bericht je het eerst leest, de log of melanoom.nl, maar je weet het hé....bellen of schrijven of hélemaal niet. Maar ik ben er voor je.
Wat een mensonterende klote ziekte is dit zeg. Long kanker, borstkanker, bloedkanker, allemaal redelijkerwijs te behandelen....................maar wie heeft er nou ooit van MELANOOM KANKER gehoord? En al heb je er al eens van gehoord wist je dan dat het de meest agressieve vorm van kanker is die er bestaat? dat het hele volkstammen jonge mensen uitroeit?

Wist je dat niet? Nou, een hoop huisartsen ook niet. Lees het verhaal van Natasja en Thomas maar op melanoom.nl.

tweede P.S. Speech van Robbert krijg ik er nu niet op, ga ik morgen weer proberen.