Hé jasper,

Jammer jammer jammer, maar het filmpje doet het bij mij niet.

Liefs Monique.

Hééééééé hij doet het nu wel. Na de comment van Corine kreeg ik al wat meer hoop ( gisteren deed hij het écht niet ) zelfs kevin heeft het nog geprobeerd. Maar het filmpje doet het nu wel.
Je moet even je beeldscherm op zijn kant zetten maar dan héb je ook wat.......een lopende, dansende, pratende en zingende Huub.

Het is maar anderhalve minuut, maar voor mij hééft het een waarde...... voor de rest van mijn leven. Joris was héél toevallig afgelopen zomer gék op dit liedje, en hij wist niet ( kon hij ook niet weten ) dat het één van de favo liedjes van zijn ome Hupie was.

Ooit zal ik joris vertellen hoe gek ome Hupie op hem was. En hoe trots hij was dat hij oom werd. Ik zal nooit vergeten dat ik aan de lopende band stond op Schiphol, ik kwam nét terug van een weekje Puerto Rico met Yvonne, Huub belde mij en was hélemaal door het dolle. Margre en Jasper hebben een zoon. Ik ben OOM geworden en hij heet Joris. Ik stond met mijn mobiel aan mijn oor, en zei tegen Huub dóór de glazen wand heen dat ik binnen een minuut bij hem zou zijn en dat hij dan het hele verhaal kon vertellen. Hij was zó blij.

En als ik tegen Huub zei dat zijn neefje erg veel op hem leek, dan straalde hij van trots.

Op een gegeven moment wisten wij alletwee wel dat een kindje van ons samen een droom zou blijven. Maar wat was de wens groot.............

Dus dan maar genieten van de kindertjes die er wel waren, Huub hield als een vader van mijn kinderen, en daar kwamen nog eens neefjes bij, en de kinderen van zijn vrienden...........hij was er trots op en genoot ervan.

Alleen iets té kort.

Het donderd en het bliksemt en het regent meters bier,
dat wordt dus pompen of verzuipen da's de enige manier,
om de juiste koers te varen met de wind in onze rug..........

geniet met volle teugen, deze tijd komt nooit meer terug.
lalaaaaaaaa lalalalalala lalaaaaaaaaaaaaa lalalalalala
lalaaaaaaaa lalalalalalaaaaaaaaaa, la-la-la-lahaaaaaaaaaaaaa.

Het is december geworden vandaag. Wauw.......dé feestmaand. 26 september.......oktober.....november.....en nu al weer december. Gaat toch nergens over? Ik hoor vandaag de hele dag Sinterklaas liedjes in het winkelcentrum.
Vorig jaar zouden we niets aan sinterklaas doen, we zouden pakjes onder de boom doen. Maar Huub had wel door dat ik het reuze jammer vond dat het sinterklaas feest hélemaal werd overgeslagen. Maar je moet nou eenmaal keuzes maken.

Maar zonder dat ik het wist had hij voor ons alledrie pakjes gekocht en gedichten geschreven. Dat ws zo súper van hem, we werden er alle drie ontzettend blij van.

Ik heb nog één keer een surprise van de Sint voor de kinderen dit jaar. En het is een laatste kadootje van Huub. En daar ga ik nu voor dóór.....voor de kinderen.

Het liefste ga ik nu slapen en word ik op 1 januari wakker.

Maar dat kan niet hé.......je móet f*cking door.

Liefs van Monique.