Huub en Monique's weblog

Het verhaal van hoop en vrees,geluk,liefde en angst. Maar bovenal het varhaal van mijn moedige man en zijn strijd tegen Melanoom kanker. En de strijd die ik daarna gevoerd heb. Met vallen en opstaan zal ik het zónder mijn grote liefde moeten doen. Ik zal hem altijd dankbaar blijven voor alles wat hij mij gegeven heeft.

26 november 2006

2 maanden......

Hoi allemaal, ten eerste wil ik even de mensen bedanken die me op het juiste moment een hart onder de riem steken, want ik ben ook wel super onzeker hoor in de hele rechtzaak. Voor mij ook de eerste keer....(en ik hoop de laatste).
Mar, thnx en jij sterkte met Rich.
Nans, jij bent toch zo'n scheetje, fijn om straks een weekend weg te gaan met jou erbij. Dan gaan we los hoor.
Bert en Marja, ik ken jullie niet maar jullie zijn wel trouwe lezers. Lief. bedankt.
Treesje, (ik blijf je toch lekker zo noemen) altijd daar voor je oude tante als ze het nodig heeft.
Petra, ook een melanoom verhaal? Ook verdriet dus. Dank voor je reactie.
Jeanette, altijd goed. Altijd de juiste snaar.

Advocaat kreeg haast van de week. Ik heb dus als een dolle alle potentiele getuigen benaderd en we hebben er een berg zeg. En hij zet er echt vaart achter want de enveloppen lagen zaterdag al op de mat.
Jaja, bij mij ook, want ook Kevin en Esmée mogen getuigen......nou, die 2 staan strák wat dat betreft. Kevin weet nog steeds zeker dat hij zoiets als een honkbal knuppel meeneemt ( dat heeft ie ook van mij hoor, heb ik hem geleerd tijdens de opvoeding).
Als ik hem dan vertel dat ik het natuurlijk wél eens ben met de honkbalknuppel methode, maar dat hij dat waarschijnlijk niet kan maken voor een rechter, dan is hij het er ook wel weer snel over eens dat hij beter de eer aan zichzelf kan houden en dat hij zich moet gedragen als een heer en als een waardig zoon van Huub Nijkamp in de rechtzaal. ( Zóón ja).

Als er één is die Huub mist is het Kevin wel.

Esmée was laatst helemaal in tranen toen ik vertelde dat zij te jong was om te getuigen: ''Ik wil ook zo graag knokken mam, voor Huub''.
Ze mag, advocaat heeft ook háár een vragen formulier gezonden en Esmée mag getuigen. Het kind is zó blij.

En zo zijn er nog een stuk of 10 die nu waarschijnlijk een grote envelop van RSK op de mat hebben, jullie willen het, doen het, en ik ben blij met jullie.
We spreken elkaar nog okee.
13 december moet ik weer vóór komen in Rotterdam, en dan ga ik wel horen wie er moeten getuigen. Ik hoop dat iedereen er dan is . Wordt vervolgd........

Vrijdag mijn auto opgehaald, een Peugeot 206, een prachtig auto'tje. Ik ben weer mobiel. Mijn laatste kadootje van Huub.
Erg dubbel hoor, in de showroom stonden ook die héééle mooie peugeots 407 station, die Huub en ik 2 jaar geleden zijn wezen uitzoeken, sjemig zeg, wat was Huub blij met die bak. Hij was óntzettend blauw........en ontzettend groot.

Huub zei toen:''Mo, super als we eens met Rambla naar het strand willen, en geweldig als we op vakantie naar Frankrijk gaan, dan kunnen we ook de BBQ meenemen''.

Rambla werd dood gereden, naar Frankrijk gaan we niet meer, de 407 was al ingeleverd en Huub heeft de BBQ mee naar de hemel.

Dan maar een 206 voor mijzelf.

Het weekend met zus, broers en aanhang naar Den Bosch geweest voor de verjaardag van mijn zusje.
Lekker ontspannen gewandeld, geborreld, gegeten en nog meer geborreld. We hadden een overnachting in een hotel in de buurt van Den Bosch en dat was erg gezellig. Maar ik ging wéér alleen mijn eenspersoonskamer in. En ik kwam er ook vanmorgen weer alleen uit. Op naar het ontbijt.
Vorige week al in Valkenburg, nu in Den Bosch.......het was fijn en ontspannen maar ik ben ook wel weer even klaar met de hotelletjes waar ik alleen in lig.

Toen we terug reden zijn John,Gerda en ik langs de begraafplaats gereden. Er staan al heel wat plantjes en elke week verse bloemen maar wat mij erg raakte was dat Edje die 10 jaar in dienst was bij de RVS en vrijdag tijdens de vergadering een enorm mooi bloemstuk kreeg, ná de vergadering naar Huub is gereden om zijn bloemen bij Huub te zetten. Huub kon er niet bij zijn zei Edwin, daarom heb ik ze bij Huub gezet........stilte........kippenvel!
Ze staan inmiddels in een mooie vaas met water hoor Ed.

Het is vandaag al weer 2 maanden geleden dat Huub overleed. Slaat nergens op en gaat nergens over..........dit is toch geen realiteit......of wel soms????? Gaat dat zo dan, in de echte wereld? Gaan mannen van 32 jaar dan écht zomaar ineens dood? Hartstikke dood???? Weg, foetsie.....over en uit? Welnee, we zitten in de verkeerde droom, maar we worden nog even niet wakker.

Ik ben moe, morgen meer, allemaal goede nacht, Huub en ik zeiden altijd tegen de kids:
Sweet dreams, don't let the bugs bite jou,
Hasta la pasta , tot de volgende vila,
By by, zwaai zwaai en morgen gezond weer op.......love jou!

Sweet dreams. voor allemaal( ik wil ze ook wel) en morgen gezond weer op.......(ik ga dromen van een Huub, die weer gewoon gezond opstaat). Dromen mág.....toch?

Liefs Monique.

8 Comments:

  • At maandag, 27 november, 2006, Anonymous Anoniem said…

    hoi monique,

    jij hoeft je niet te verantwoorden naar anderen toe, laat ze toch gewoon kletsen, doe gewoon iets waar je zelf ain in hebt .
    ga zo door en houdt je vast aan de dingen die huub nu ook gedaan zou hebben , dus zet hem op in de rechtzaal .ik blijf jullie volgen.

    henriette van eunen

     
  • At maandag, 27 november, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Nee Monique, dat slaat ook nergens op!! Een jonge vent van 32 jaar mag niet zomaar dood gaan. Je zou haast denken dat iemand een wreed spelletje met ons speelt, want wie verdient dit nou?? Onze mannen niet en wij al zeker niet!!

    Die o zo sterke Monique, die zeker niet op haar mondje gevallen is, zegt dan ineens dat ze super onzeker is in heel dit gebeuren....daar wordt ik wel weer stil van. Soms wel effe fijn hé om te zeggen dat je je af en toe een heel klein meisje voelt? Ik snap het helemaal.

    Geweldig die mensen die je kunnen helpen en dat dan ook doen. Je bent niet alleen monique, ze zullen stuk voor stuk alles uit de kast halen om jullie te helpen, daar ben ik van overtuigd.

    Je verbaast me iedere keer weer met kleine details. Ons verhaal leek al zo op elkaar, maar zelfs kleine dingen komen overeen. Die mannen van ons zijn allebei toch wel behoorlijk voetbalgek, welliswaar ligt hun hartje niet bij hetzelfde clubje, maar toch. En wat dacht je van onze trouwdag 24 september? En ook wij rijden een peugeot 407, Thomas z'n derde kindje. Is dit toeval??

    In elk geval vind ik dat je het fantastisch doet Monique. Jij gaat je hier gewoon doorheen slaan. Het ging even niet goed met m'n eigen gezondheid, maar ik ben er weer, dus ik bel je snel.

    Liefs Natasja

     
  • At maandag, 27 november, 2006, Blogger Bert & Marja said…

    Hallo Monique,

    Ik zal ons even voorstellen. Ik ben Marja en partner van een melanoompatient. Bert is 42 jaar en sinds eind 1995 bekend met melanoom. Heeft inmiddels 6 uitzaaiingen gehad.
    Hij is nu al 5 jaar schoon.
    Ook Bert's voormalige huisarts is nalatig geweest.......

    Zet em op Monique volgende maand wanneer je weer naar de rechtbank gaat. Maar met zoveel steun gaat het je zeker lukken.

    Liefs,

    Marja

     
  • At maandag, 27 november, 2006, Anonymous Anoniem said…

    ha monique

    wat fijn dat er zoveel mensen achter je staan en je willen helpen
    wees niet onzeker maar ga ervoor
    met zoveel steun
    gaat het zeker lukken
    heb vertrouwen

    liefs marlijn

     
  • At maandag, 27 november, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Mootje! Je bent en blijft een heerlijk wijf, zo sterk! Succes met alles!

    kus Joyce

     
  • At maandag, 27 november, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Hoi Monique

    Ik volg nog steeds trouw je weblog en wil je veel sterkte wensen tijdens de rechtzaak.

    groeten van Petra van Schuilenburg (nicht van Huub)

     
  • At woensdag, 29 november, 2006, Anonymous Anoniem said…

    ha monique,

    jij weet waar je mee bezig ben,jij neem je verantwoording,kunnen een hoop mensen van leren,sterkte in de strijd.

    i.breedveld

     
  • At donderdag, 30 november, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Lieve tante, kev en es.

    Ten eerste zal ik het je vergeven dat je me treesje noemt ;-). Eigenlijk haat ik het, maar maak een uitzondering haha. Je hoeft niet te bedanken, maar wel lief dat je het doet.

    Wat goed om te lezen dat je weer mobiel bent, hartsikke fijn.

    Ik ben trots op jullie allemaal, hoe jullie knokken voor Huub. Ik heb er alle vertrouwen in.
    Esmee en kev dragen goed hun steentje bij, zal huub ook trots op zijn joh.

    Fijn dat er zoveel mensen zijn die willen getuigen, hoop dat het allemaal goed komt. Ga voor jullie duimen.

    Zet hem op, sterke tante!

    Hele veel liefs Theres (alias treesje)

     

Een reactie posten

<< Home

 
eXTReMe Tracker