Getuigen melden zich......súper!

Om te beginnen wil ik dit zeggen:........mensen ( bekend en onbekend ) vragen mij nu wat ik denk te bereiken met de rechtzaak. Alsof ik er een slaatje uit probeer te slaan. Voorop gesteld is Huub zélf deze hele rechtsgang begonnen. En dat al ruim een jaar geleden.
Het was met name zijn frustratie en boosheid en angst waardoor hij het hele proces in gang zette.
Toen hij overleed waren we al redelijk ver in de rechtzaak en ik poog het alleen maar voort te zetten in zijn geest.
Huub heeft verklaringen achter gelaten en getekend in het bijzijn van onze advocaat en alles wat er nu gebeurd is wat Huub gewild zou hebben.Dus het is niet iets wat ik zelf even onderneem om er beter van te worden.

Mijn motivatie om door te gaan????? Ik mis mijn man, ik mocht maar 2 jaar getrouwd zijn, ik mocht hem maar 5 jaar bij mij hebben. Huub en ik hadden afgesproken dat we héél erg oud zouden worden samen. Wij hielden van elkaar en we waren een gezin.
Ons gezin is uit elkaar gerukt.
Kan iedereen overkomen tóch.....? Jazeker, maar Huub was destijds en ik nú ervan overtuigd dat er een grove fout is gemaakt door de huisarts. Nalatigheid is ook wat ik hem aanreken.
En natúúrlijk heeft deze man méér en langer en harder gestudeerd dan ik ooit heb gedaan en ooit zal doen, maar als je huisarts bent mag je niet zo omgaan met het leven van een patient.

Als hij maar één keer had gezegd dat hij inderdaad niet goed handelde destijds maar dat hij toen in de overtuiging was dat hij goed deed , dan zouden we nu geen rechtzaak hebben.

Ook een huisarts is maar een mens.........maar dan nu ook nog eens liegen.....? Voor de rechter.....? Na de eed....? Dat gaat er bij mij niet in. Zijn dat huisarts praktijken? En ik kan er nu niet te diep op ingaan ( in ieder geval niet op de log ) maar het is echt smerig wat hij verteld.

Okee monique, een lang verhaal kort.....wát is mijn doel.....ik verklaar hier tegenover jullie allemaal.....áls...áls...áls er smartegeld uit zou komen, dan zet ik een deel weg voor mijn kinderen en de rest gaat naar de Kanker bestrijding. Ik hoef het namelijk niet.

Makkelijk gezegd nu he.....nee hoor, niet zo makkelijk. Ik zit in die hele rechtzaak, ik ben degene die haar man kwijt is. Ik ben degene die elke avond alleen naar bed gaat en alleen met haar kinderen tegen de kerst en oud en nieuw aan zit te hikken.
Ik ben degene die het beste van elke dag probeert te maken terwijl elke dag klote is. Niet slapen, nachtmerry's, koppijn, geen eetlust. Alleen opstaan, alleen leven, alleen naar bed. En alles wat daar tussen in zit doe ik alleen.
Misschien zijn er wel mensen die zeggen:''je hebt hem maar 5 jaar gekend''. Maar hij was wel de liefde van mijn leven. 5 jaar of 100 jaar......wát is het verschil?

Dus....het gaat mij niet om geld......maar het zou mij geweldig lijken als ik iets kan veranderen in de wet......bijv. dat ELKE huisarts, wát hij ook weghaalt bij een mens, op móet sturen voor onderzoek. Waarom zou ik dat niet kunnen? Ik heb nog een heel leven de tijd om daar voor te knokken. Er zijn wel meer mensen die aan hun standpunt vast houden en iets bereiken. Ik ga het wel zien.

Maar als ik al die verhalen lees op bijv. Melanoom.nl dan moet het maar eens afgelopen zijn met al die jonge mensen die sterven tewijl het niet nodig was. Die dus sterven omdat er een fout gemaakt is. Sterven is okee, maar niet door een fout als het niet nodig was.

Duidelijk voor iedereen wat ik ermee probeer te bereiken?

Gelukkig zijn er héél veel die mij kennen en die voor Huub door het vuur gingen en nog gaan. De lijst getuigen is behoorlijk lang.

Geheel belangeloos meewerken voor een goede zaak, een zaak die de naam Huub draagt, houden ván is jezelf zo nu en dan weg cijferen, je open stellen voor anderen, in het goede geloven, en dóór gaan. Knokken. Huub deed niet anders.....toch?

Liefs Monique.