En nu....óp naar de Kerst.

Er was eens een lieve blonde jongen en die woonde in het oosten van het land. Zo noemde iedereen hem ook....''Lieve Blonde Jongen''. En dat kwam omdat hij ten eerste ( je kan het wel bedenken hé...) hartstikke blond was, en omdat hij ten tweede ook nog eens hartstikke lief was.
Lieve Blonde Jongen had ook nog eens stik mooie blauwe ogen, en een ietwat zelfingenomen, sóms zelfs arrogante glimlach om zijn lippen. Maar dat maakte Lieve Blonde Jongen zo aantrekkelijk en mooi.
LBJ. had een reuze leuk leven, hij had zijn eigen huisje, had een leuke baan, had velen vrienden waar hij regelmatig mee ging stappen. En als ze gingen stappen dan gingen ze ook echt STAPPEN. Er zijn ook best wel vrienden bij die die LBJ niet altijd zo lief vonden hoor, soms was LBJ erg irritant en vervelend.
LBJ haalde graag grappen uit met zijn maatjes. Het is toch vréselijk, als je zwaar hebt gestapt en gezopen en je denkt lekker uit te kunen slapen, 's-morgens met een kater van hier tot gunter wakker wordt, dat dan LBJ in alle vroegte een c.d. van Marriah Carry opzet ( Maria Kerkvliet noemde hij haar altijd) en dan snoei hard mee gaat zingen , en dat puur om zijn huisgenoten lekker te zieken. Gewéldig vond LBJ dat.
Maar goed, dat is járen geleden en dat is LBJ vast wel vergeven.

LBJ heeft er lekker op los geleefd maar tóch miste hij iets. Wát......dat wist hij niet precies.Nogmaals....hij had een goede baan, lieve ouders en zusjes, leuke (echte)vrienden, was volop actief bij de voetbal, ging stappen.....maar zat toch vaak alleen thuis 's-avonds.
Achgossie LBJ toch. Maar lang leve de p.c. hé LBJ?
Want daar leerde hij op een avond ineens een meisje kennen. En dat klikte. Direct. Maar dat meisje was wel een VOTMTK ( oftewel een vreselijke oude taart met twee kinderen ). Maar dat boeide LBJ niet. Hij vond haar leuk, en niet zo'n beetje ook. Dus werd VOTMTK, DLVZL ( oftewel de liefde van zijn leven).

LBJ wist niet hoe snel hij af moest spreken met DLVZL en dat was goed. Alléén maar goed. DLVZL had ook nog eens TK ( oftewel twee kinderen ). En die TK bestonden uit een OPMVA ( oftewel een onzekere puber met verlatings angst ) en een GDHGGV ( oftewel een grietje die Huub gelijk geweldig vond).

En dat speelde voor LBJ allemaal 5 jaar geleden af.
Het was zeer spannend, en of het allemaal ging lukken en werken wisten wij op dat moment ook niet, maar één ding is zeker.....................................

LBJ en DLVZL en OPMVA en GDHGGV kwamen samen en werden een fijn gezin.

DLVZL en OPMVA en GDHGGV hebben elke dag verdriet omdat HA ( oftewel hun allesie) er niet meer is.

Maar LBJ gaat méé de kerst periode in, hij gaat mee straks met oud en nieuw het nieuwe jaar in, hij zal bij hen zijn................alle jaren daarna.

Lieve blonde jongen.......Huub, wij missen je zó ontzettend, het doet zo'n pijn dat je er écht niet meer bent en dat je er nooit meer zal zijn, dat we ons nooit meer aan je vast kunnen houden, je nooit meer om raad kunnen vragen, we nooit meer met je kunnen knuffelen en nooit meer met je kunnen lachen.......dat we je alleen nog maar kunnen missen.

Maar LBJ, wat zijn wij je ook dankbaar voor wat je ons gegeven hebt en voor wat je ons geleerd hebt. Ook al was het maar 5 jaar.

Het waren de meest waardevolle 5 jaren van ONS leven.

LBJ, wij geloven en hopen dat jij daar boven als een soort liefde op ons neerkijkt en op ons past. We kijken ook vaak naar de sterren met zijn drietjes en geloven dan dat jij er één van bent.

WHVJHNVA ( oftewel wij houden van jou Huub Nijkamp voor altijd).

Liefs van JOU gezin.

Verder wil ik alle- alle- allemaal héle fijne, warme kerstdagen toewensen. Deel het met elkaar, met de mensen die je dierbaar zijn. Waardeer elkaar en respecteer alkaar. En sta eens stil in deze tijd van welvaard en rijkdom bij het geluk dat in het kleine zit. Gewoon samen zijn, gewoon van elkaar genieten, gewoon samen naar bed en samen weer op........gewoon, gewoon.....!We gaan met zijn allen van 2006 naar 2007, laat 2007 voor iedereen een gezond, gelukkig en vriendschappelijk jaar zijn.

Dit schrijf ik aan iedereen....i.p.v. een kerstkaart. Ik kan het gewoon niet. En als ik al ga schrijven dan zijn het er honderden. Al die mensen die zó hebben meegeleefd toen Huub er nog was en die nu nog meeleven nu hij er niet meer is.

Alle familie, vrienden, van nu en van vroeger, van Maassluis tot Raalte en alles wat daar tussen zit.

Mijn aller grootste medeleven in deze tijd gaat uit naar Ben en Riet,Margré en Jasper, Margot en Marnix. Ik wens jullie heel veel kracht.

Liefs allemaal van Monique, Kevin en Esmée.