Het is 2007! Oké dan........

Lekker hoor, een héél nieuw jaar voor de boeg. Ik was nét zo gewend aan 2006, moeten we weer zo nodig dóór naar 2007.
Ik 2006 gebeurden nog al wat, Huub zijn hele ziekte proces, zijn overlijden, de roes daarna met het regelen van alles, de begrafenis, de roes daarna, het proberen weer door te draaien in de maatschappij, de roes daarna, het uitzoeken van de steen, het instorten daarna, weer opkrabbelen want je MÓET......en maar doorgaan jongens, werken, huishouden, kinderen......alles moet gewoon doorgaan. Janken doe ik als het donker is en als ik alleen ben.

Óp naar de kerst, gezelli gezelli.....alléén in de supermarkt lopen en overweldigd worden door Stille Nacht Heilige Nacht, naar huis scheuren in je EIGEN autootje, niet meer de auto van saampjes, en maar janken.
Thuis een meisje aantreffen die vraagt of óók wij dit jaar nog een kerstboom nemen.........pffffffff....tuurlijk meiske, kom we gaan er een uitzoeken samen, als ie maar klein is oke?
Gezellig samen muffins bakken, de hapjes klaarmaken, kookboeken erbij want het moeten natuurlijk wel de hapjes worden die Huub ook altijd koos, en dat waren hapjes waar je een kookboek bij nodig had.
En dat zelfde traject werd afgelegd naar Oud en Nieuw toe.........boodschappen.....alleen.....Happy New Year van Abba in de supermarkt.........ik wéér scheuren naar huis natuurlijk. Janken doe ik allang niet meer alleen als het donker is.

Kerst en Oud en Nieuw waren gezellig, veel familie om me heen en veel vrienden, het waren de dagen ervóór die het allermoeilijkst waren.

En toen was het nieuwjaarsdag, en ik was zo ziek als een hondje, koorts, keelpijn ( overal pijn eigenlijk ) en ik wilde alleen maar in bed liggen. Heb ik ook gedaan, ik was even een niet zo'n gezellige moeder. Maar mijn lieve kindjes begrepen het wel en hielpen waar ze maar konden.
Vandaag ook nog de hele dag aan de kwakkel geweest, maar met dat de dag verstreek kwam ik er achter dat ik gewoon ernstig last heb van liefdesverdriet.

Ik trek het even niet zonder Huub en ik weet ook even niet hoe ik het het komende jaar moet gaan trekken. En iedereen bedoeld het goed door te zeggen......ah joh, geef het tijd, geef het een plekje en hét komt vanzelf wel weer, maar mijn zusje die 13 jaar geleden haar dochtertje van 6 jaar verloren is zei vanavond tegen mij.......da's nou het ergste hé Monique, dat je wel móet, maar eigenlijk niet meer wilt.
En da's nou de spijker op zijn kop. Ik wil eigenlijk niet meer, ik ben mijn maatje kwijt, mijn vriend, mijn man, mijn geliefde. Ik ben gewoon weer alleen. Ik mis hem 24 uur per dag.

En natuurlijk ga ik door, het zal inderdaad wel moeten. Ik heb de 2 liefste kinderen van de wereld, een super familie en schoonfamilie en ontzettend veel vrienden.
Ik ga zondag dus gewoon naar de nieuwjaars borrel bij MSV, gewoon weer werken, gewoon weer vakanties boeken, en gewoon "gewoon"2007 in.

Maar toen ik vanmorgen een nieuw kaarsje bij Hupie zette voelde ik pas echt goed dat gewoon nooit meer gewoon zal zijn.

Een gelukkig 2007 Huub, were ever you are.

En voor jullie allemaal natuurlijk een gezond en liefdevol nieuw jaar.

Liefs Monique.