Vorig jaar......
![](http://photos1.blogger.com/x/blogger/3963/3060/400/546878/huub%20en%20mo.jpg)
Ja, ík waarschijnlijk wèl............
Lekker hoor, zonder jou. Dat hadden we niet afgesproken hè...Nijkamp. We zouden oud worden samen. Ik heb vanmorgen dan ook knetterhard liggen huilen om je.
Waar bèn je nou, verdomme...kom je nou echt nooit meer zingen voor me?
Totdat Esmée héél zachtjes de slaapkamer insloop....Mama, wakker worden, je bent jarig.
Twee warme armpjes om me heen, een dikke slaapzoen en een kaart, waarin staat hoe trots ze op me is en van me houdt.
Oke, tranen weg, we gaan er maar weer een leuke dag van maken. De kinderen hè......maar, ik mis Huub meer dan ooit.
Gisteren het eerste gesprek gehad met betrekking tot het nieuwe t.v. programma. Het gaat volgens mij erg mooi worden.
Ons verhaal zal een onderdeel zijn van de eerste aflevering, dus niet de héle uitzending wordt alleen door ons gevuld. Gelukkig maar want je kan een hoop vertellen in een aantal minuten.
Ik moet nu wat foto's verzamelen van Huub en van ons samen, en de trouw DVD heeft ze al mee. Dat gaan ze gebruiken als een soort introductie voor de aflevering.
Ze had zelfs het idee om een stukje te filmen op mijn werk en op de begraafplaats. Nou goed, dat gaan we nog allemaal zien.
Ze gaan nu een soort van script schrijven, een plan maken en over 2 weken gaat het gebeuren. Het zal een hele dag in beslag gaan nemen. Er komt hier dan een ploeg van ong. 4 man over de vloer en dan gaan we draaien.
Als ik er aan denk word ik al bloed nerveus. Maar ik heb een stabiele factor naast me die dag in de vorm van Esmée. Zij mag ook mee met alles en dat is ze natuurlijk ook zeker van plan.
Dit is zeker niet gewoon voor ons. Met je hoofd op Nederlandse televiesie.
En ik heb best zitten wikken en wegen of ik er wel goed aan doe. Maar als ik dan afga op al die reacties van iedereen......tsjaaa....ik ga er maar gewoon voor.
Nou, ik ga er maar een gezellig ''daggie'' van maken. Telefoon en sms staat al roodgloeiend. Ik zou het niet vieren maar puntje bij paaltje zit het huis vol vandaag.
Achteraf toch wel lekker, niet alleen zijn. Iedereen vraagt me wat ik graag hebben wil voor mijn verjaardag.
Ik weet maar één ding wat ik echt graag zou willen hebben. Maar dat kan niemand me geven hè....?
Ik wil gewoon Huub terug.
Kan niet hè?
Liefs Monique.
6 Comments:
At dinsdag, 16 januari, 2007,
Anoniem said…
Monique, niet wikken... en al zeker niet wegen, over die uitzending!! Dit is op jouw pad gekomen en dat zal zeker niet voor niets zijn.
En je verjaardagskado....al was het maar voor één dagje, hé meid? Kan het me zo goed voorstellen. Gelukkig heb je toch een gezellig dagje gehad.
Ik vind je echt supersterk Monique.
Liefs Natas
At dinsdag, 16 januari, 2007,
Anoniem said…
hey monique
ik weet zeker die dag ben je zo sterk je kan het
je zal je zelf overtreven
een traantje zowat
en ga ervoor
als ik je verhalen hier al lees nou dan moet het zeker een mooie reportage gaan woorden
ik hoop ondanks alles je toch een fijne dag heb gehad
ik wens je heel veel sterkte
en maak er wat moois van
liefs marlijn
At woensdag, 17 januari, 2007,
Anoniem said…
`Ja Natasje, al was het maar voor één dagje.......
At woensdag, 17 januari, 2007,
Anoniem said…
Thnxxxxx Marlijn, jij bent toch ook altijd zo trouw.
Liefs Monique.
At woensdag, 17 januari, 2007,
Bert & Marja said…
Hey Monique
Ook al is het super moeilijk, toch gefeliciteerd met je verjaardag....
Het liefst zou je in bed willen blijven liggen, maar ik vind je zo sterk dat je er voor gaat......
Groetjes,
Marja
At woensdag, 17 januari, 2007,
Anoniem said…
De pijn in je hart
ja,soms is het leven hard
Niemand weet wat hij moet zeggen
Niemand kan het uitleggen
Maar op die speciale dag
Wanneer HIJ niks zeggen mag
Denken anderen aan jou
Aan jou die "sterke" vrouw
Dus bij deze toch gefeliciteerd
Een reactie posten
<< Home