Huub en Monique's weblog

Het verhaal van hoop en vrees,geluk,liefde en angst. Maar bovenal het varhaal van mijn moedige man en zijn strijd tegen Melanoom kanker. En de strijd die ik daarna gevoerd heb. Met vallen en opstaan zal ik het zónder mijn grote liefde moeten doen. Ik zal hem altijd dankbaar blijven voor alles wat hij mij gegeven heeft.

26 september 2007

Dank.

Dank allemaal voor de bloemen, kaarten, sms'jes, telefoontjes en e-mail's die ik vandaag heb gekregen. En die Huub heeft gekregen.

10 voor 11, precies een jaar. Ik sluit af.

Dag weblog, je bent mijn steun geweest.



Laatste P.S.je van 28-09......Thomas is 27 sept. overleden aan de gevolgen van Melanoomkanker. Twee dagen ná hun trouwdag.

4 Comments:

  • At woensdag, 17 oktober, 2007, Anonymous Anoniem said…

    Getver... Wat is dat toch akelig, jij stopt met je log, ik met mijn mailtjes. Ik ga gewoon toch nog reageren. Dat "0 comments" heb ik nu wel gezien. Ik kan er niet over uit dat wij dit nou gewoon moeten meemaken.Zo exact hetzelfde alleen bij ons precies een jaar later. Vond het heel heel heel bijzonder dat je op de begrafenis was in een voor jou o zo moeilijke periode.

    Wij hebben elkaar in elk geval door deze ellende gevonden, wie weet die mannen ook...

    Dikke kus van mij X

     
  • At donderdag, 18 oktober, 2007, Anonymous Anoniem said…

    Hé lieverd......dit is dus het bekende ´´aan alles komt een einde´´ verhaal. Lekker hè? Heb jij er om gevraagd??? Ikke nie...hoor.
    Ik ben inderdaad bewust gestopt met de log....maar ik log nog wel wat door op Hyves, daar schrijf ik nog wat stukjes op als ik er zin in heb.

    Ik heb je laatste mail gelezen....ik was weer een jaar terug in de tijd. Ik heb lekker met je meegejankt meisje. Zelfs dat stukje over zijn ogen herkende ik......heb ik ook gedaan.

    En die twee hebben elkaar gevonden hoor, die drinken nu een biertje en bespreken de wedstrijd van het Nederlands elftal.......en......ze houden ons héél goed in de gaten.

    Hij is bij je Natas.....je gaat het nog wel voelen.

    Next week Eindhoven? Ik bel je.

    Dikke X van mij.

     
  • At dinsdag, 27 november, 2007, Anonymous Anoniem said…

    Jammer dat er gestopt wordt met de log. Het is m.i. zo ontzettend belangrijk om te blijven schrijven over kanker, verdriet, afscheid nemen en rouw. Rouw is niet over in 1 jaar tijd... Dank je wel voor je openheid!!!

     
  • At woensdag, 28 november, 2007, Anonymous Anoniem said…

    Graag gedaan anoniem, ik las je stukje pas toen ik het bovenste logje geschreven had.....ik kan het idd.toch niet zo laten hoor.

    Monique

     

Een reactie posten

<< Home

 
eXTReMe Tracker