Huub en Monique's weblog

Het verhaal van hoop en vrees,geluk,liefde en angst. Maar bovenal het varhaal van mijn moedige man en zijn strijd tegen Melanoom kanker. En de strijd die ik daarna gevoerd heb. Met vallen en opstaan zal ik het zónder mijn grote liefde moeten doen. Ik zal hem altijd dankbaar blijven voor alles wat hij mij gegeven heeft.

24 april 2007

Voor jou....





Lieve Huub,


de spanning loopt hier hoog op nu.........het zit er weer aan te komen. Een week ''tenten'', zoals wij dat noemden. De tent kriebels zijn bij iedereen voelbaar. Zondag ben ik bij MSV wezen kijken, ze speelden tegen Velo.....belangrijke wedstrijd maar wéér verloren.....helaas. Er was veel publiek. Maar toen halverwege de tweede helft de vrachtwagen kwam met de houten vloerdelen voor de tent ging er een groot algemeen applaus op en had iedereen iets minder oog voor de wedstrijd.


Vanavond ben ik met Lona naar MSV gelopen omdat de vloer gelegd zou worden. Normaal is dat een puist werk met een paar man, maar de hele selectie heeft in plaats van te trainen meegeholpen met de vloer leggen, al jou maatjes waren in de weer en 'het was erg bijzonder om te zien. Toen de vloer eenmaal lag zijn ze gaan trainen en daar heb ik nog even bij staan kijken.......ze waren er allemaal Hupie, behalve jij........wat mis ik je op zo'n moment joh.


Daarna hebben we nog even met een paar man een biertje gedronken en bij de jeugd gekeken....en toen belde toevallig Boudewijn.......hij en Luc komen vrijdag. Bijzonder hè Huub?


Jou vriendjes gaan er gewoon bij zijn. En jij zal er ook bij zijn hè lieverd? Het gaat echt jou avond worden hoor. Er zijn zangers, optredens van kinderen en een line dance voorstelling en zelfs de neef van Frans Bouwer komt. Hahaha....hij kan ook een lekker moppie zingen hoor.


En we gaan er met z'n allen voor zorgen dat er zo veel mogenlijk geld op word gehaald voor de zieke kinderen.


En dat alles onder het genot van een ijs koud getapt pilsje. Iedereen komt Huub, je collega's, je vrienden, familie, voetbalmaatjes, mijn oud collega'tjes, collega'tjes van nu, iedereen van de wijkvereniging. Sjezussss wat zou ik er veel voor over hebben dat je dit kon meemaken.


En ik ben stik nerveus Hupie, ik slaap er slecht van, ik wil zó graag dat deze avond een succes wordt......we zijn er al zó lang mee bezig......er zijn zoveel mensen die er een dagtaak aan hebben. Maar........ik heb me ook voorgenomen om er van te gaan genieten Huub.


Weet je Huub, met alles wat ik deed vroeg ik me af wat jij er van zou vinden, en met alles waar ik om moest lachen voelde ik me een klein beetje schuldig, en met alles waar ik weer een beetje van genoot dacht ik aan jou, dat jij er nooit meer van zou genieten en dan voelde ik me weer klote. Ik heb wat liggen janken in mijn bed ná een leuke dag of een leuk feestje. Daarom zat ik er een paar weken geleden ook zwáár doorheen.......ik kon niet meer.


Maar ik heb nu iemand getroffen bij maatschappelijk werk waar ik lekker mee kan babbelen en hij laat mij de dingen toch wel van een andere kant bekijken. Ik weet bijv. nu dat het heel gezond en normaal is dat ik nu zo verdrietig ben om jou, en dat het er nu uitkomt. De eerste periode ná jou weggaan ben ik alleen maar bezig geweest met alles zo normaal mogenlijk dóór te laten draaien hier. Zeker voor Kevin en Esmée....die hadden het toch ook zo moeilijk. Er moest een hoop geregeld worden....qua hypotheek, qua financieen.....er moest een hoop geregeld worden in hoofd en hart. En nu na bijna 7 maanden zie ik dat het met de kinderen goed gaat.........ze missen je als de tering maar ze zijn sterk Hupie, ze gaan goed op school en het zijn lieverds. En ik zie veel van jou in hen........ze hebben heel wat van je meegekregen en opgestoken. Ook op zakenlijk gebied is nu bijna alles rond........dus er komt rust in de tent. En dat is dus hét moment dat er bij mij een deurtje open kan om alles te verwerken.


Mij werd van de week verteld dat er twee dingen zijn die verwerkt moeten worden. Ten eerste jou ziek zijn, het gekkenhuis rond het ziekenhuis, de operaties, de onderzoeken, de scan's, de uitslagen, de chemo's, de bestralingen, de spanning, het dagenlijks leven tussen hoop en vrees en uit eindelijk jou aftakeling. Ik zag je veranderen van een gezonde vent......een stúk.....naar een in en in zieke man, uitgemergeld, vermagerd, niet meer in staat om voor jezelf te zorgen of om zelf je sjaggie vast te houden. Afhankelijk van de mensen om jou heen. Héél automatisch ben ik voor je gaan zorgen op een manier die niet normaal is. Dit mag geen enkel mens eigenlijk meemaken met een geliefde. Maar wat heb ik het met liefde gedaan zeg.... ik zou het zó weer voor je doen ook al weet ik nu dat het slopend is geweest. Dit is één ding wat verwerkt moet worden........ik zit nu ook in de fase dat ik alleen nog droom van een ontzettend zieke jij.......je ligt in mijn armen en je bent zó ziek dat je alleen nog maar daar wilt liggen. Opzich een héérlijke droom, want je bent dan even héél dichtbij.......maar ook erg confronterend.


En dan is er nog de verwerking van het verlies.....van het afscheid.......van het gemis.......van het gebroken hart en van de toekomst dromen die aan duigen liggen. Weer alleen de toekomst in, weer alleen met de kinderen, weer alleen ''leuke'' dingen bedenken en gaan doen.


En toen werd mij dus van de week verteld dat ik een contract met mezelf moet gaan afsluiten.....een contract waarin staat wat ik mezelf tóe mag en ga staan in de toekomst. Want ik moet wel dóór Huub, en zoals het de afgelopen weken ging hier, daar is niemand gebaat bij, de kinderen zéker niet, maar ook jij niet, en ook ik niet. Ik kón niet meer. Ik wilde ook niet meer en ik zag geen uitweg meer. Hij vertelde mij dat een contract ook altijd verbroken kan worden.....maar dat ik voorop gesteld de afspraken met mijzelf moet gaan maken. En dat doe ik dus nu Liefste Huub......door vrijdag ontzettend te gaan genieten van een avond die vele vrienden van jou hebben opgezet. Ik zie er niet alleen tegen op maar ik kijk er ook naar uit. Met een lag en een traan denk ik, maar dat zullen er meer hebben. Jou naam heeft al een aantal malen in de krant gestaan en zal ook vrijdag genoemd worden, we sluiten de avond ook af op een manier die alleen maar voor jou is, nog éénmaal jou foto levensgroot in beeld in ''de tent''. En ik ga ervan genieten Huub. Ik hoop dat je naast me staat.

Als het kan.....( de wonderen zijn de wereld nog niet uit ) ......mail me dan even of je gelukkig bent.....?

Ik hou van jou lieve Huub, elke dag een beetje meer. Je zit in mijn hoofd en mijn hart.....en daar laat ik je lekker zitten.

Liefs van Morena.

En bij deze nogmaals voor iedereen.....................jullie zijn van harte welkom op 27 april, om 19.30 uur in de feest tent bij MSV'71, Dr, Albert Schweitzerdreef in Maassluis...................Het wordt een feestje voor Huub.

2 Comments:

  • At woensdag, 25 april, 2007, Anonymous Anoniem said…

    hoi meis,
    we zijn er weer helemaal klaar voor!!We gaan lekker genieten van al die dingen die weer staan te gebeuren!!
    Ik zie je in de tent.woensdag,donderdag,vrijdag,zaterdag,zondag,maandag
    Liefs shirley

     
  • At woensdag, 25 april, 2007, Anonymous Anoniem said…

    Lieve tante

    Veel te lang niets van me laten horen. Je krijgt het weer voor elkaar.. weer een pijnlijke brok in mijn keel bij het lezen van je verhaald. Je bent echt zo goed in het verwoorden van je gevoelens, hartstikke mooi.

    Ik ga zeker komen vrijdag, vind het echt een mooi gebaar. Weet zeker dat Huub super trots is. Hij moet er zeker iets van mee krijgen, dat kan niet anders.

    Je mag er zeker van genieten.. je doet het allemaal maar.

    Spanning voor de avond is ook goed, zo blijf je scherp en weet ik zeker dat het een groot succes wordt.

    Goed om te lezen dat je je verhaal kwijt kunt bij een maatschappelijk werker. Hoop dat hij je kracht geeft.

    Zeg het iedere keer weer... je bent een topper!!

    Heel veel plezier & sterkte tegelijk vrijdag.

    Denk aan je

    veel liefs Therese

     

Een reactie posten

<< Home

 
eXTReMe Tracker