Huub en Monique's weblog

Het verhaal van hoop en vrees,geluk,liefde en angst. Maar bovenal het varhaal van mijn moedige man en zijn strijd tegen Melanoom kanker. En de strijd die ik daarna gevoerd heb. Met vallen en opstaan zal ik het zónder mijn grote liefde moeten doen. Ik zal hem altijd dankbaar blijven voor alles wat hij mij gegeven heeft.

16 augustus 2006

De eerste bestraling

De eerste bestraling zit erop. Gisteren de eerste van 5, 5 dagen achter elkaar. Het leek niks te betekenen. Fluitje van een cent. Huub moest gaan liggen, kreeg het masker op, een hoop gezoem en veel licht. Één minuutje aan de ene kant, één minuutje aan de andere kant en klaar was Kees. ( Huub dan in dit geval he...).
Toen ik hem nadien vroeg wat hij voelde toen hij daar zo lag, wat er door hem heen ging zei hij: ''ik heb al een kale kop, en dan ook mijn masker nog op, ik ben helemaal klaar voor het Carnaval''.

Da's natuurlijk humor, maar ik bedoel voél je iets, doet het zeer, is het eng, was je bang. Pffffffff komt hij met Carnaval. Maar nee, niets gevoeld en ook niet eng.

Later in de auto terug naar huis begon echter zijn smaak al te veranderen. Een ''blikkerige'' smaak kreeg hij in zijn mond. En heel langzaam aan kwam de hoofdpijn weer opzetten. Thuis een hapje gegeten. Huub een héle flinke hap trouwens. Dat gaat gewoon door, maar de hoofdpijn werd steeds erger.

's-Avonds waren Ed, Yvonne en Boudewijn er, maar hij was ellendig van de hoofdpijn. Hij is toen ook lekker naar bed gegaan en heeft gelukkig goed geslapen. Hij werd vanmorgen ook weer wakker met een wat beter gevoel. Hoofdpijn een stuk minder in ieder geval.

Vandaag op naar de tweede, maar eens kijken wat dat weer gaat brengen. Ik ga jullie natuurlijk weer op de hoogte houden.

Oh ja, dat vergeet ik bijna te vertellen. Huub heeft zondag ''gewoon'' een halve wedstrijd gevoetbald he???? Is best een eigenwijze actie van hem....toch?

Liefs weer allemaal, Monique.

7 Comments:

  • At woensdag, 16 augustus, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Hai Huub en Monique,

    via, via en o.a. door Boudewijn en Linda ben ik op de hoogte gehouden over hoe het met jullie ging. Ik vond het lastig om wat van mij te laten horen, nadat ik m.n. jou Huub zolang niet heb gesproken. Toch wil ik laten weten, ook al is het van een afstandje, dat ik aan jullie denk en met jullie meeleef. Ik vind het ook erg mooi om te zien en te lezen hoe jullie je staande houden in deze situatie en er voor elkaar zijn. Vooral ook de gezonde dosis humor die hiermee gepaard gaat!

    Liefs, Marieke Besselink.

     
  • At woensdag, 16 augustus, 2006, Anonymous Anoniem said…

    hoihoi,
    Ik heb huubie weer in het veld zien staan hoor zondag!! En gewoon weer als aanvoeder van het team..Jammer dat je er niet bij was mo..!!! Ik hoop dat de hoofdpijn weer wat minder is geworden!!!Liefs van hier

     
  • At woensdag, 16 augustus, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Via wat surfwerk op jullie site terechtgekomen. Ik heb jullie hele verslag gelezen. Ik wil jullie heel veel sterkte toewensen!!!

     
  • At woensdag, 16 augustus, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Hoi, Huub

    ken je mij nog Collega Samir Gazzah?
    Ik weet sinds enige tijd van je toestand en Vincent wees mij vandaag op je weblog.
    Alles wat men op zo'n moment wil zeggen klinkt als cliche's, maar goed, ik wens jou en je fam. veel sterkte toe.
    Groeten Samir Gazzah

     
  • At donderdag, 17 augustus, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Hoi Mo en Huub,

    Heb pas gehoord dat Huub zo ziek is,
    vandaar mijn late reactie. Als er twee
    mensen zijn waar ik het beste voor mocht wensen, dan zijn jullie het.
    Zo blij als jij was toen Huub in je leven kwam, dat zal ik nooit vergeten.
    Ik zal jullie site blijven volgen en hoop voor de komende tijd het beste voor jullie. Veel sterkte voor jullie allemaal! Voor jou Monique en natuurlijk voor Huub , Kevin en Esmee.

    veel liefs en sterkte,

    Edith van de Haar.

     
  • At zaterdag, 19 augustus, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Hier even een stil mailtje, want Diewertje ligt hier achter me in haar bedje te slapen. Zij lijkt eigenlijk nu ook wel een beetje op jou met haar kapsel...maar het staat oke. Je kunt niet zien dat het een gedwongen keus is om maar zo te zeggen. Ik moest wel even lachen om die opmerking van carnaval, want met humor moet je het toch proberen een beetje draaglijk te houden. Petje af hoor voor de wilskracht! Ik vind het kunstwerk van Kevin ook erg mooi! Dat is toch echt liefde of niet dan! Succes maar weer,

    Groeten Silvette en consorten

     
  • At zaterdag, 19 augustus, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Dank je Silvette, geef Diewertje maar en héél stil kusje van ons terwijl ze ligt te slapen. En zeg maar tegen haar dat we haar wel graag een keer willen zien hoor. we zijn wel benieuwd naar jullie kleine schatje. Liefs.

     

Een reactie posten

<< Home

 
eXTReMe Tracker