Zieker en zieker

Hoi allemaal, het weekeinde zit er weer op. Gisteren in mijn stukje gezet dat de deur dicht zou blijven vandaag voor bezoek. Ik had de hoop dat we dan even aan elkaar toe zouden komen. Ook wel het romantische idee dat we er zelfs wat gezelligs van zouden kunnen maken. Lekker samen, kaarsjes aan ( het is tóch pokkenweer ), hapje op tafel, drankje erbij, beetje kletsen, DVD'tje aan enz enz.
Dat zal wel komen omdat ik dat zo mis. Niets meer van dat. Ik begon vanmiddag zelfs spijt te krijgen van mijn ''bezoek verbod''. Het was wel errûg stilletjes in huize Nijkamp.

Huub is flink ziek geweest vannacht. Vreselijk veel hoofdpijn. En dat met alle medicijnen die hij slikt en de bestralingen, het zou nu toch eens wat moeten gaan doen allemaal. Ook weer overgegeven, maar dat is niet meer het overgeven van laatst. Hij ''kokt''aan één stuk door, vanuit het diepste van zijn lijf. Geeft alleen maar slijm op. Erg beangstigend om te zien. De uitzaaiing in zijn buik zouden toch niet verantwoordelijk zijn voor deze nieuwe klachten? Ik ben benieuwd als hij een nieuwe scan zou krijgen hoe het er dan uit ziet in zijn lijfje.

De plekken/bulten onder zijn armen gaan nu ook zeer doen. Ze zitten te ''krengen''volgens Huub.
We zijn dus lekker druk geweest vannacht, en tegen de ochtend viel hij gelukkig in een diepe slaap, ná 2 beschuitjes en een bakje thee. Er kan maar weer wat in zitten. Hij wordt ook broodmager trouwens, raar dan om te zien dat hij zo'n bolle toet krijgt, maar da's van de pretnison.

Om 7 uur liep ik met Lona in het park te bedenken dat het toch wel weer een verrekte korte nacht was. Ik had andere woorden in gedachten maar dan wordt het zo grof.
Huub is er 2 uurtjes uit geweest vandaag, van 16.30 tot 18.30. Heeft thee gedronken, wilde niet eten en heeft lamgeslagen op de bank gelegen. Hij is daarna weer naar bed gegaan. Ik ga elk uur bij hem kijken maar hij maft als een bezetene.


Esmée was bij Es en Mars, gezellig daar meegegeten, Kevin was bij Jerko, dus ik hoopte dat er iemand maling zou hebben aan mijn bezoek verbod. Sjezus kolere wat duren de dagen lang als je niemand om je heen hebt.
Maar de kids hebben vanavond alles goed gemaakt voor moeders. Wat zijn ze lief zeg, doen nu alles uit zichzelf, gaan met Lona naar buiten, pakken wat te drinken voor me, wassen af, gaan opruimen en Kevin blijft zoals daarnet bij me zitten. We hebben samen een film gekeken. Hij wil dan ook graag praten over Huub en toont gelukkig zijn angst en bezorgdheid. Da's wel fijn.
Maar goed, zo lief als ze zijn, het is niet mijn mannetje naast me op de bank.

Morgen de laatste bestraling en dan hoop ik dat we ook een arts te spreken gaan krijgen. Ik heb het idee dat Huub heel snel achteruit holt. Ik wil dat ze IETS gaan doen voor hem om de pijn weg te nemen. En ik weet niet hoelang het ''normaal''gesproken duurt voordat je resultaat ziet na bestralingen(niet naar gevraagd ook trouwens...) maar ik heb niet het idee dat hij er ook maar iets beter van wordt. Het gaat alleen maar slechter met hem.

Ik zou willen dat jullie nu allemaal hier waren, Hupie weer als vanouds als middelpunt op de bank met zijn babbels en verhalen en humor.
Maar dá kan nie hé......dus babbel ik maar op deze manier tegen jullie aan. Ik wilde even een kort stukje tikken, het liefste zou ik nu de hele nacht doorgaan, maar ik zet er maar weer een punt achter.

Rustige nacht weer allemaal en morgen....gezond weer op.

Liefs Monique.