Huub en Monique's weblog

Het verhaal van hoop en vrees,geluk,liefde en angst. Maar bovenal het varhaal van mijn moedige man en zijn strijd tegen Melanoom kanker. En de strijd die ik daarna gevoerd heb. Met vallen en opstaan zal ik het zónder mijn grote liefde moeten doen. Ik zal hem altijd dankbaar blijven voor alles wat hij mij gegeven heeft.

06 september 2006

5 september

Hoi hoi allemaal. Daar ben ik weer met niet zo héél veel nieuws. We hebben weer ontzettend drukke dagen achter de rug. Héél veel bezoek het hele weekend door, telefoontje stond weer roodgloeiend en alle tafels staan weer vol met verse boeketten bloemen.

In het weekend de huisarts gebeld omdat Huub ontzettend last heeft van verstoppingen. Hoort bij de morfine. Maar dan moet je de Huisartsenpost in Vlaardingen bellen en dan krijg je een ''bandje''aan de telefoon. Onpersoonlijk is het allemaal geworden hoor in Nederland, vroeger had je gewoon een weekendarts(die je ook kende want áls je wat ging mankeren was het áltijd in het weekend).

Nu hoor je: als u medicijnen wilt bestellen.....bel de herhaalreceptenlijn,
als het levensbedreigend is..........toets direkt 1.
als u andere vragen heeft blijf aan de lijn. Ok, ik blijf aan de lijn...........
ál onze medewerkers zijn op dit moment in gesprek...de wachttijd kan oplopen tot 5
minuten.
Godsjoekels, ik heb een kwartier aan de telefoon gehangen, luisterend naar een bandje dat mij vertelde dat ik nog ééééééven geduld moest hebben.
Nou goed, lang verhaal wordt op deze manier niet kort, maar we konden medicijnen halen en maandag contacten met de huisarts.

Maandagmorgen: goede morgen wat kan ik voor u doen? Ik heb iets nodig voor mijn man...verstoppingen en buikpijn enzo. Om wie gaat het? de heer Nijkamp. Geboorte datum? 31-3-74.
U kunt de HERHAALRECEPTENLIJN bellen hoor. Nee dame dat kan ik niet....want het is geen herhaling maar een nieuw fenomeen in het lijf van mijn man.
Uhhhhhhm....om wie gaat het ook alweer? Heer Nijkamp? Oooooooh maar dan fax ik direct een receptje voor een klisma.
Dank u dame, prettige dag nog.

Vroeger......ach laat maar.

Klisma heeft niet geholpen zoals Huub gehoopt had. Nieuw recept besteld. Hallo, ik bel voor mijn man. Om wie gaat het?.................U kunt de HERHAALREC.....#$!^%gloeiende$*@(&.
Lactulose siroopje erbij gekregen. Dat moet de boel gaan smeren.Niet hoor.
Morgen bel ik de huisarts, en dan wil ik ook de HUISARTS spreken.

Maandag is onze advocaat bij ons thuis geweest. Er loopt een zaak tegen de ''oude'' huisarts die in den beginne dé grote fout gemaakt heeft. Als hij dat eerste moedervlekje niet in de prullenbak had gegooid.......als hij dat moedervlekje gewoon had laten onderzoeken.....als als als.
Vorige week heb ik de advocaat een mail gestuurd om hem op de hoogte te brengen van Huub zijn toestand nú.
Hij is zich daar rot van geschrokken. En hoewel hij zich al erg vastbeet in deze zaak, maakt hij er nu een spoed zaak van.
Er komt eerdaags een notaris bij ons thuis om acte op te maken van Huub zijn verhaal en dan gaat hij een rechter benaderen om bij ons thuis te komen met een getuige om Huub onder ede een verklaring te laten ondertekenen.
Dat wordt dus ''De Rijdende Rechter Thuis'' En dan hebben we dus een rechtzaak. Ook wel weer heel bijzonder wat vreemde mensen allemaal voor je willen en kunnen doen. Wordt vervolgd!!!

Hoofdpijn is aardig onder controle door de morfine. Huub slikt nu trouw. Elke 2 a 3 uur neemt hij er eentje. Voor de rest is hij héél erg moe, slaapt het grootste deel van de dag én nacht, heeft pijn in zijn rug, gaat steeds moeilijker lopen en spuugt regelmatig.
Hij valt nogsteeds erg af. Hij zit op een stoel te douchen maar da's ook niks want dan zit hij met zijn benen tegen de muur. Ik was hem dus nu maar lekker in bed. Ik ben nét zuster Clivia.

Maar doordat de hoofdpijn onder controle is zien wij ook af en toe wat van zijn humor terug. Vandaag had Kevin zijn eerste dag bij zijn nieuwe werkgever gehad en Huub was nog op toen kevin thuis kwam. Hij wilde alles weten van Kev, en Kev die zó blij was dat Huub weer eens ouderwets aanspreekbaar was en zelfs grapjes maakte heeft een paar keer gezegd: wat fijn Huub, dat je zo op bent en dat ik eens met je kan babbelen. Wat fijn Huub, wat fijn.
Dat kind was zo blij. Esmée nam het er ook maar even van en kroop tegen hem aan. Snel daarna wel weer moe en naar bed, maar het was een waardevol moment.

Je ziet, niet al te veel nieuws, we pikken nu de waardevolle momenten eruit en genieten daarvan. Voor de rest gaat alles door, alles draait door, dagen vliegen . Het is hollen rennen vliegen. Maar dat geeft niet. Ik ben graag thuis bij hem. Ik ben blij dat het op mijn werk zo is geregeld dat ik me daar geen zorgen om hoef te maken. Dat ik nu voor volle 100% zuster Clivia kan zijn.
Elke avond neem ik me voor om eens vroeg naar bed te gaan, soms ben ik gesloopt, maar dan heb ik Lona nog uitgelaten en dan ben ik weer fris en fruitig. En dan vind ik het héérlijk als iedereen slaapt en het is stil in huis, geen telefoon meer en niets meer te regelen om nog even te lezen of om achter de p.c. te kruipen. Mijn momentje van de dag voor mijzelf.

En daarom kan ik er morgen ochtend weer tegen. Sweet dreams allemaal, dont let the bugs bite you!!!

Liefs Monique.

4 Comments:

  • At woensdag, 06 september, 2006, Anonymous Anoniem said…

    bizare verhalen,en je moet tegenwoordig je bekkie maar bij je hebben he? diep respect voor jullie allemaal hoor.
    en heel veel sterkte toegewenst..




    ps. er bestaan douche stoelen.

     
  • At woensdag, 06 september, 2006, Anonymous Anoniem said…

    bedankt anonymous voor je reactie. Ik weet dat er zoiets is als krukjes voor onder de douche.
    Maar da's dan weer de volgende stap hé, thuiszorg regelen die al die spullen je huis binnen dragen. En idd, als het echt niet meer gaat dan moeten we wel......maar het is zó hard gegaan, het idee dat er nu al thuiszorg geregeld moet worden vind ik vréselijk. Wat moet dat moet.....maar ik probeer het eerst nog even zelf.

    bedankt in ieder geval.

     
  • At woensdag, 06 september, 2006, Anonymous Anoniem said…

    hallo,zie nou pas weer dat onze naam er niet onder staat,dit bovenste bericht kwam van ons uit vlaardingen,(moeder van simone en lynda)ja ik begrijp het,dat je hetzelf nog wil doen,maar tis comfortabel zo'n stoel,voor als "het moet".
    zelf voor je liefste zorgen is en blijft altijd fijner,
    ik lees je weblog elke week,en nogmaals veel sterkte.
    groetjes ingrid

     
  • At woensdag, 06 september, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Wat fijn dat Huub zich af en toe redelijk voelt. Ik hoop ook dat de mentale hulp goed gaat. Jullie maken er ondanks alles toch iets moois van samen en dat is écht bewonderingswaardig! Wederom heel veel sterkte, we denken aan jullie.
    Liefs Natasja

     

Een reactie posten

<< Home

 
eXTReMe Tracker