Huub en Monique's weblog

Het verhaal van hoop en vrees,geluk,liefde en angst. Maar bovenal het varhaal van mijn moedige man en zijn strijd tegen Melanoom kanker. En de strijd die ik daarna gevoerd heb. Met vallen en opstaan zal ik het zónder mijn grote liefde moeten doen. Ik zal hem altijd dankbaar blijven voor alles wat hij mij gegeven heeft.

07 september 2006

Vanmorgen vroeg.....

.....erg vroeg zelfs, liep ik al buiten met Lona. 6.30uur. Héérlijk, uit de dag halen wat er in zit. Carpe Diem.Huub heeft flink gespookt vannacht. Wilde er vaak even uit om wat te drinken en een peukie te roken. Geen probleem, wij kleden ons weer aan en gaan de trap weer op en de lampjes maar weer aandoen. Ongeveer 4 keer in één nacht. Maar het is ook niet zo gek, Huub slaapt zoveel, dus hij heeft er 's-nachts net zoveel behoefte aan om er eens uit te gaan als overdag.

Vroeg al de huisarts gebeld en hij zou ons terug bellen. In plaats daarvan stond hij voor de deur. Hij heeft Huub onderzocht en heeft NIEUWE medicijnen uitgeschreven.
Poeders om te laxeren, drankjes als vloeibare voeding en zetpillen tegen het spugen. Huub moet nu 2 dagen vloeibaar eten en dan is het te hopen dat hij met die poeders van zijn strakke buikje afkomt.
Vrijdag moet hij(ik) Dr.Mares opbellen om te vertellen hoe de afgelopen 2 dagen geweest zijn en of de medicijnen hun werk hebben gedaan. Als dat niet het geval is volgt er een dagopname en gaan ze Huub ''helpen'' en verder onderzoeken.
Dr.Knippenberg wil ook weten of er geen uitzaaiingen in de buik de oorzaak zijn van de verstoppingen. Gaat weer spannend worden dus.
Het is wel erg prettig dat als we nu bellen de huisarts ook zomaar ineens in de slaapkamer staat.
Geen bandjes meer met de HERHAALRECEPTENLIJN. Gewoon persoonlijk contact en artsen die voor je knokken, meedenken, stappen ondernemen en je een hoop zorgen uit handen nemen.

Vanavond is de Psychotherapeute thuis geweest, een persoonlijke kennis van Dr.Mares. Nét zo'n type en het voelde al snel vertrouwd. Het was gewoon een fijn gesprek, de kinderen waren er ook bij, daar heeft ze ook mee gesproken. Ze nam er ook de tijd voor, ze is een heel poosje gebleven.
Zij blijft komen en ons begeleiden. Fijn, heerlijk, super. Ook haar kunnen we altijd bellen als er wat is en zij weet weer alles te regelen voor ons als het gaat over thuiszorg e.d.
Huub heeft steeds meer hulp nodig bij het trappen lopen, zowiezo bij het lopen. Douchen gaat al bijna niet meer. Dus wassen op bed. En dat gaat nog prima, maar het is wel fijn om te weten dat één telefoontje voldoende is als het écht niet meer zou gaan.

Huub had vandaag een paar toppie momenten. Zijn humor gaat het gewoon af en toe weer van die k*t ziekte winnen. Lét op!
Toen Kevin, Esmée en ik vanavond aan een broodje zaten en Huub Nutrilon(babyvoeding) uit een pakje zat te drinken en Kevin aan hem vroeg of het een beetje smaakte zei hij:''doe mij nog zo'n prak''. En dat was zo'n stom gezicht dat wij met zijn vieren weer eens heerlijk gelachen hebben.
Dan is daar weer even de gulle lach zoals we die altijd hadden tijdens het eten.
Goed zo Hupie.

Een minder momentje was toen Huub opstond van de bank en over Lona heen wilde stappen. Dat lukt dus niet meer zonder hulp en hij viel dan ook lelijk. Bloemen van tafel over hem heen en een zere kont en benen. Esmée die erbij zat schrok zich kapot en had een dikke traan.
Huub heeft mij nu moeten beloven dat hij hulp VRAAGT aan ons als hij even wil lopen of de trap op of af gaat. Da's moeilijk voor hem, maar stel je voor wat er kan gebeuren.....op de trap bijvoorbeeld. Nee...ik sta als een havik achter of voor hem.
Stukje bij beetje leren we met elkaar om te gaan wat betreft de gevolgen van Huub zijn ziek zijn. En we komen er wel. En we doen het goed. De psychotherapeute vond al dat we zo aan elkaar hingen.
Niet zo gek toch, wat Huub ons allemaal gegeven heeft kunnen we hem nu terug geven.
Na elk gesprek en of bezoekje is hij wel ontzettend moe en gaat hij ook weer lekker slapen. Prima.

Verder heb ik vandaag intensief contact gehad met de advocaat. Die maakt van zijn versnelde procedure wel een érg snel gedoe. Ik moet mailen, printen, faxen en daar heb ik nou eigenlijk geen tijd voor. Nou ja, daar pakken we deze uren maar voor dan. De tegenpartij heeft aansprakelijkheid ontkend. En in dat verslag staan een aantal leugens. Zó werkt dat in een rechtzaak, hard tegen hard. Gelukkig WORDT het allemaal voor ons geregeld. Ik zou er de puf niet voor hebben en Huub al helemaal niet. Maar er komt wel een hoop bij kijken. Eerdaags notaris en rechter en getuigen ook bij ons op bezoek. Je kunt wat meemaken.

Huub maft al een poosje en ik ga ook maffen.

Ook namens Huub, slaap zacht allemaal en morgen.....gezond weer op!

Liefs Monique.

6 Comments:

  • At donderdag, 07 september, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Ik zit elke keer te bedenken wat ik hier neer kan schrijven. Niets lijkt zinnig!
    Dus dan alleen maar:
    heel veel groeten en kracht toegewenst uit Deventer.

    groetjes van petra en theo van schuilenburg

     
  • At vrijdag, 08 september, 2006, Anonymous Anoniem said…

    Goed om te lezen hoe je toch kunt genieten van de mooie momenten en alles draaiende houdt. Je positieve levensinstelling komt in ieder verhaal terug. Dat vind ik erg knap van je.

    Tevens wil ik gebruik maken van deze site om nog eens Ben, Riet, Margré, Margot, Jasper en Marnix heel veel sterkte toe te wensen in deze moeilijke tijd. Voor hen is het natuurlijk ook vreselijk om dit allemaal op afstand mee te maken. Maar ook zij proberen er het beste van te maken. Knap hoor.

    Hopelijk krijgen jullie allen nog vele mooie momenten te zien/horen van de echte Huub.

    Groetjes van ons allemaal

     
  • At maandag, 11 september, 2006, Anonymous Anoniem said…

    hoi,hoi,
    ik weet ook even niet wat ik moet zeggen maar lief en sterkte van ons!!

     
  • At maandag, 11 september, 2006, Anonymous Anoniem said…

    hoi,
    even naampje vergeten..het was van ons Smitjes

     
  • At maandag, 11 september, 2006, Anonymous Anoniem said…

    fijn,weer wat positieve geluiden,denk elke dag even aan jullie.en Mo wat kan jij geweldig schrijven,fijn dat je het dan even van je af kan schrijven.heel veel sterkte,ook met de rechtzaak en de rest dikke knuf!!!Ellen

     
  • At vrijdag, 17 november, 2006, Blogger Simone said…

    Ik zat naast Huub bij o.a. economieles op het FRC in Raalte. Wat een onnavolbare humor had die gozer. We hadden voornamelijk pret in het 'elkaar afzeiken'. Hoe grover, hoe beter. Maar altijd met een vette knipoog. Ik ben erg geschrokken van zijn overlijden aan Melanoom. Ik heb onlangs een preventief Moedervlekken-onderzoek in het ziekenhuis gehad (alles goed). Melanoom is in onze familie geen onbekende. Dankzij Huub zal ik alert blijven.

    Monique, ik heb je verhalen gelezen en heb enorm veel respect voor de verzorging en liefde die jij aan Huub hebt gegeven. Ik wens jou, Esmee en Kevin heel veel sterkte toe.

     

Een reactie posten

<< Home

 
eXTReMe Tracker