Een half jaar..........

Lieve allemaal, het is al weer een half jaar geleden. Een half jaar geleden dat Huub er het ene moment nog wel was en het andere moment niet meer. 10 voor 11 vanavond een half jaar geleden.

Al een half jaar geen sjaggies meer voor hem gedraaid, al een half jaar geen ''het dondert en het bliksemt en het regent meters bier'' uit zijn keel, al een half jaar geen waanzinnige knoflookgeuren als ik uit mijn werk thuis kom, geen glaasje wijn wat klaar staat, geen thriller of krant meer op het toilet, geen overhemden meer in de was, geen politieke discussie's, geen uitleg over ''buitenspel'', nóóit meer geklaverjast, geen warm lijf meer op de bank bij een goede film, Bertje Vis is láng niet zo leuk in mijn eentje, trouwens......niks is zo leuk in mijn eentje.

En al een half jaar die héérlijk veilige armen niet meer om me heen in bed. Morgen gezond weer op......zei hij altijd.

Een half kloterig klote jaar.

Bewust ben ik vandaag niet bij de pakken neer gaan zitten......het was héérlijk weer en ik heb gedaan wat we normaalgesproken met z'n tweetjes gedaan zouden hebben.

De tuin opgeruimd, planten gesnoeid, naar de Doe het zelf zaak gereden en een blik bankiray olie en kwasten gehaald en het hele tuinstel in de olie gezet. Gaat met z'n tweeen tóch wat sneller dan alleen. Toen ik eindelijk klaar was vanmiddag heb ik mezelf maar een Roséetje ingeschonken en ben in het zonnetje gaan zitten. Ook geen zák aan in je eentje.

Zou ''in mijn eentje'' ooit weer leuk worden?

En het is waar wat men altijd zegt......na een half jaar komt de klap, dan komt het besef écht. En dat is ook zo. Ik mis hem nu meer dan ooit tevoren. Ik weet ook af en toe niet zo goed wat ik nou met mezelf aan moet. Voor Kevin en Esmée probeer ik het zo gezellig mogenlijk te maken . Maar ik zit af en toe op de bank......tsja.......en dan?

Ik ben nu ook even thuis, werk even niet (schuldgevoel......ben niet echt ziek toch? Niemand ziet iets aan me) maar da's de buitenkant. Ik moet mijn leven weer op gaan pakken maar nu alleen. En ik heb altijd alles alleen gedaan in mijn leven, maar dat red ik nu even niet. Ik heb wat hulp van huisarts en maatschappelijk werk.

En ik heb héél veel lieverds om me heen, lieve familie en vrienden.

Maar zo'n dag als vandaag moet je tóch alleen doen.

Esmée vroeg vandaag wat er nou met hen gebeurt als ik ook zou komen te overlijden.......dúuuuuus......héél gesprek gehad met allebei, eerdaags maar eens wat op papier zetten. En dat zijn zo van die dingen die hier dubbel en dwars spelen. En dan moet je in je eentje beslissingen nemen die je normaal gesproken met je partner maakt. Nu maak ik ze dus maar met de kids.

Problemen en vragen en zorgen die er best wel inhakken als je 20 en 13 bent.

Twee dagen waar ik erg naar uitkijk zijn donatie avond Doe Een Wens en de Huub Nijkamp Bokaal. Het gaat écht geweldig worden.

Tussendoor ga ik een weekje met Yvonne naar Puerto Rico......een week maffen op mijn rug in de zon. Mar en Janny zorgen voor Huub zijn kaarsje als ik er niet ben.

En dan donderdag heb ik afgesproken met Natasja, als het een beetje meezit komt zij naar Maassluis. Afwachten maar. Thomas heeft vandaag zijn vijfde bestraling gehad. Zijn koppie zit ook vol met uitzaaiingen. En dat grijpt me bijzonder aan. Hij gaat zó de zelfde weg als Huub destijds.

Ik voel me machteloos....kan niet écht iets voor ze doen.......ik kan er alleen maar zijn als het nodig is.

Deze foto kreeg ik ook weer van een collega van Huub........het is nog niet eens zo lang geleden.

Wat is het allemaal snel gegaan, wat keek hij uit naar de wedstrijd van Oranje waar we ook kaarstjes voor hadden gekregen........die wedstrijd daar ben ik met mijn broer naartoe geweest.....toen was Huub net overleden.

En dat is al weer een half jaar geleden.

Een half jaar. Liefs van mij.