Dat wás wel weer een weekendje.......

Ik begin maar met donderdag, Natasja is bij me op bezoek geweest. Thomas was ''goed''genoeg om hem een dagje alleen te laten en onder toeziend oog van een lieve oma en schoonmoeder kon Natas hem dus even peren.
Even een dagje adem halen......nou ja, adem halen, we hebben best fors gekletst zeg maar. Soms vergaten we om adem te halen. Het onderwerp van gesprek is niet zo moeilijk te raden lijkt me. Men vraagt me nu wel of ik het niet vréselijk moeilijk en confronterend vind om zo betrokken te zijn bij een gezin dat precies hetzelfde meemaakt als wij destijds. Maar nee, ik vind het wel fijn. Túúrlijk is het verdrietig en grijpt het me enorm aan, maar da's niet zo gek natuurlijk. Thomas legt exact hetzelfde traject af als Huub toen hij zieker werd, dezelfde medicijnen, dezelfde behandel methoden, dezelfde bijverschijnselen, maar ik denk dat we een steun zijn voor elkaar, Natas en ik. Wij weten precies van de ander wat zij doormaakt. We zijn 's-middags lekker gaan lunchen en hebben afgesproken dat ik volgende keer naar Eindhoven kom.
Ik wil die stoere Thomas van haar wel eens leren kennen;)
Het was gewoon gezellig......en je kan er maar wéér een vriendinnetje bij hebben hè.....lucky me.

Vrijdag stond hét persbericht ( Doe Een Wens ) op de voorpagina van ons plaatselijk ''sufferdje'' de Schakel. Er was een paar dagen eerder een foto gemaakt van Henry en mijzelf op het voetbalveld van MSV'71....maar ik had toch niet gedacht dat ik zó groot met mijn snuit op de voorpagina zou staan.
Wel grappig als je dan 's-middags thuis komt en er liggen 6 dezelfde kranten op de mat. Hen wist dat ik er een aantal extra wilde hebben voor eventuele belangstellenden van buiten Maassluis.
Grappig was toen ik een boodschap met Von ging doen bij Appie H, en er een dame de krant pakte(die daar gratis liggen) en het verhaal gaat staan lezen en ik sta stiekum mee te gluren naar mijn eigen foto, erg raar keek ze me naderhand aan......

Héél veel rozen gekocht en thuis boeketjes gemaakt. Met Kevin naar het graf van Huub geweest en alles weer mooi gemaakt. Kev stak een nieuwe kaars aan en zei met een wit bekkie......Tot ziens lieve Huub. Esmée had ook wat voor Huub gekocht en zat 's-middags te huilen aan tafel. Het komt er nu uit bij me Mam, zei ze........ik moet zo huilen. Nou kom maar op meid. Eerdaags wil ze het bij Huub neer gaan zetten.
Die twee maken ook iets té veel mee in hun jonge leventjes. We gaan lekker gourmetten het weekend he Mam.....zei Kevin. Dat zou Huub ook zo gezellig gevonden hebben. Tuurlijk, doen we kind.

Vrijdagavond naar de verjaardag van Ries geweest, zoon van Hen en Mar, gewoon een gezellig koppeltje onder elkaar......waar tegen twaalven iedereen toch wel heel erg de klok in de gaten ging houden. En twaalf uur leek dan ook wel oud en nieuw......iedereen stond op.......iedereen begon(alsof het was afgesproken) te snotteren........en toen hebben we elkaar tóch maar gekust op de verjaardag van Huub. Alle collega's van Huub hebben klokslag twaalf uur een sms'je gestuurd. Kippenvel.
We hebben allemaal een dikke borrel ingeschonken.......en geproost op ons maatje.
Dat was een VET moment.....lekker janken met goede vrienden die hem allemaal missen. En het is niet bij die ene borrel gebleven.

Zaterdag (na 4 uurtjes slapen) uit de veren, Met Mar naar de begraafplaats, ze wilde ook zo graag bloemen neer zetten....door de supermarkt gehold.....huis aan kant......tas gepakt en in de auto naar Zwolle gestapt.
Het was een lekker weekendje bij Aline en Boud......en hoe groot hun huis ook mag zijn, we hebben alleen maar beneden in de kelder gehangen. Nee, souterain is een beter woord, waar ze een soort van bioscoop zaal hebben gemaakt. Met een groot scherm, lekkere oude banken, een overvolle koelkast met ( natuurlijk ) bier, en frikandellen uit de magnetron ( die Boud van Sonja B.wél mag) hebben we daar onderuit gezakt films liggen kijken. En lekker liggen ''zeuren'', zou Huub zeggen. Wederom tot diep in de nacht.
Het was gezellig......wéér met vrienden onder elkaar. Lucky me.

Zondag was ik weer thuis en zat ik 's-middags alleen met een wijntje in de tuin, de zon scheen uitbundig, maar ik ben maar snel vlees gaan snijden. Voor de eerste keer met een wijntje in een opgeruimde tuin in het zonnetje.......was vorig jaar en de jaren daarvoor toch iets gezelliger. Dus hóppietee....daar kwamen de tranen alweer......niet doen Monique, focus je op wat je allemaal wél hebt, verdomme!!!! Kóm op......nu de kinderen.

's-Avonds wel gezellig gegourmet met de kinderen en lekker gekletst. Kaarsjes aan en een lekker muziekje op. En dan zijn we met zijn drietjes wel héél erg één.....ook Kev en Esmée gaan steeds leuker om met elkaar. Maar na het eten was het ook wel over en uit met me.
Een emotioneel en zwaar beladen weekend....waarin ook héél veel mooie dingen gebeuren. Waarin ik zéér goed besef wat ik kwijt ben.......mijn maatje voor het leven........maar waarin ik ook besef wat voor rijke stinkerd ik ben.

Thnxxxx allemaal voor de tranen, de kussen, de kaarten, de sms'jes, de telefoontjes, de mailtjes, de ( leuke en hillarische ) herinneringen aan Huub......gewoon voor het ''er zijn''.
Enne.....thnx Luc en Kitty, voor de prachtige bloemen.

En nu weer dóór met her-ijken.......gewoon weer knetterhard werken aan de toekomst. Ik ga er voor, met vallen en opstaan.

En Henry.....jij als de sodemieter zo snel mogenlijk dat ziekenhuis uit hè. Héél veel sterkte man.

Liefs allemaal van mij.