Zomervakantie 2007.......het zit er weer op, we zijn weer thuis!

Het was een geweldige vakantie. En die 2 weken zijn voorbij gevlógen. We hebben vreselijk gelachen, héél erg veel gezien en met name......héél erg veel GELOPEN! Sjezus wat hebben wij gelopen. Ik heb nog nooit zulke goed ontwikkelde kuit spieren gehad.

Met dank aan mijn broertje die ons echt héél Barcelona en héél Parijs heeft doorgesleept tot we er stekkerpootjes van hadden. Het feest begon in Euro Disney. Volgens mij hebben we alles gedaan en gezien in 2 dagen tijd. Het was bloedheet terwijl we daar waren en de meiden liepen dan ook in B.H. het park rond. Mét Minie Mouse oren op. Die twee hebben genoten......maar de twee grootste kinderen waren Henk en ik. We zijn ontelbare keren afgeschoten, gelanceerd en het heelal ingeslingerd. Tot aan de sterren........en daar voorbij!!!! We zaten in een Space Mountain en in een Star Wars ruimte gevecht. En hóp........daar gingen we weer......over de kop.....en door elkaar geschud en geslingerd, tot we er raar van gingen kletsen. Of kwam dat door dat ijs koude biertje op het terrasje????? Nou ja......

Na twee dagen Euro Disney reden we door naar de Costa Brava. Camping el Delvin Verde. 10 dagen luieren........ah ah....no way Jose.

We zijn geweest naar Figueras,naar mijn geliefde Salvador Dali miseum, naar Estartit, Pals en LaBisbal. We zijn een dag naar Barcelona geweest en daar hebben we de auto geparkeerd achter Park Guell en zijn de stad door gaan lopen, lopen en nog eens lopen. We zijn bij de Sagrada Familia geweest en toen heb ik stiekem een paar dikke tranen weggewerkt. We hebben een foto van ons vieren op hetzelfde muurtje waar ik vorig jaar nog met Huub zat. En toch was het goed om er weer te zijn. Via de Arena zijn we door gelopen naar de Barrio Gottico en daar hebben we alle straatjes afgestruind die er maar zijn. Op Plaza Reall zijn we maar eens gaan zitten met een vreselijk groot biertje. Traditie in Barcelona, de biertjes zijn niet klein. Ook daar stond het weer even stijf van de herinneringen. Herinneringen aan héle grote biertjes in andere tijden. Via de Ramblas liepen we naar Placa Cataluña en daar namen we de metro naar Tibidabo. We moesten nog een stukje met de bus en dan sta je dus in een pretpark zo groot........helemaal verlicht, op de top van de berg en daar kijk je uit over héél Barcelona. Om te voorkomen dat we weer gelanceerd en afgeschoten zouden worden hebben we een kaartje voor de meiden gekocht en onszelf verdekt opgesteld op een terrasje. En toen begon het te gieten......en het hield nooit meer op. Wij dames waren enkel gekleed in korte broek en topje. En een hoosbui brengt kou met zich mee op de top van een berg. Een vriendelijke ober is zijn best gaan doen om een taxi te regelen voor ons maar er was geen taxi de berg op te krijgen in dat noodweer. Henk is aan blijven dringen en de beste man bleef bellen. Toen er een taxi voorbij reed is Henk er gewoon voorgesprongen en in gaan zitten, en gelukkig wilde de man ons meenemen.

In mijn beste Spaans wist ik hem uit te leggen waar onze auto stond en na een dikke fooi heeft hij ons ook nog de stad uit geholpen naar de juiste afslag grote weg. Deze beste man was onze reddende engel.

Esmée en Amber hebben het ontzettend naar hun zin gehad op de camping. Ze hadden een grote vriendengroep en gingen elke avond stappen in de Piraten bar. Het was één groot feest voor die meiden.

Henk en ik hebben ons 's-avonds prima vermaakt met een lekker dik boek en een flesje wijn ( of twee....).



En na 10 dagen Costa Brava terug naar Parijs. 10 uur plank gas geven en je bent er. Steld niks voor.

Mijn overspannen kuiten dachten er anders over....

We hebben onze tassen in het hotel gegooid en zijn een hapje gaan eten.

En daarna......? Lopen, lopen en nog eens lopen. Eerst naar het Sacre Coeur en daar vandaan naar Place du Tetre. Daar hebben de meiden een portret tekening van zichzelf laten maken en hebben wij een drankje genuttigd. Ze vertellen er van te voren niet bij dat één glas Rosé 9 euro kost!!!!!!!!

We kregen dus na ieder 2 drankjes gedronken te hebben een rekening van 63 euro. Zodejoekels. Maar goed......het was een érrug lekker Roséetje.

Half op apengapen zijn we 's-nacht ons bed ingerold. Na 10 uur autorijden en nog een halve stad bezichtigen ben je best een beetje moe. Maar het was een wereld avond en we hebben nog smakelijk gelachen om de rekening.

De volgende dag vroeg uit de veren en na een heerlijke douche en een lekker ontbijtje de stad weer in.....vol frisse moed.......maar met kuitspieren die inmiddels 10 centimeter korter waren.

We zijn eerst de grootste warenhuizen van de stad ingedoken en hebben ons vergaapt aan Dior, Chanel, Prada, Burberry en Dolce en Gabbana. Je voelt je daar echt een sloeber op je teenslippers en in je korte broek. Volgens mij hebben we daarna zo'n beetje alles gezien, het Louvre, de Eiffeltoren ( daar zijn we de trappen maar eens gaan beklimmen.....670 treden naar de tweede verdieping.......mijn arme arme kuiten), langs de Seine naar de Notre Dame, de Arc de Triompfe en via de Champs Ellisee ( géén idee of ik het goed schrijf maar het is al laat dus ik verbeter het eventueel morgen wel) naar de Moulin Rouge. Hier en daar hebben we nog wat gegeten en gedronken en ergens op dit traject hebben we een metro genomen, maar van waar naar waar weet ik niet precies meer.

Midden in de nacht waren we terug in het hotel met twee meiden die nog steeds liepen te gieren van het lachen en het nog lang niet zat waren. Na 14 uur lopen.Knap hoor. Ik was trouwens ook best trots op mijn kuiten.

Henk en ik dronken nog wat op de hotelkamer en waren nog even op de valreep getuige van een zwerver die zichzelf een heroine spuit in zijn arm zette. Zo maak je nog eens wat mee.

Daarna ben ik in coma geraakt en heb geslapen voor 10.

De laatste ochtend in Parijs zijn we naar Pere Lachese geweest, dé begraafplaats. We hebben het graf van Jim Morrison en Edith Piaf gezien. Daarna zijn we in de auto gestapt en het zat er op. Weer terug naar huis. Plank gas en voor je het weet ben je weer thuis. Twee weken verder en duizend ervaringen rijker.

Het was een super vakantie, we hebben genoten en gelachen.

Het was ook een vakantie met een lag en een traan.

Ik heb Huub ontzettend gemist, er waren zoveel herinneringen daar aan onze tijd samen. Maar dat werd ruimschoots goedgemaakt door de liefde en de opgewektheid van mijn broertje.En door twee fantastische kinderen die alleen maar blij en lief zijn geweest.

Ik had me geen betere vakantie kunnen wensen. En nu het gewone leven weer in.

Liefs van mij.