De laatste strohalm is weg
Lieve allemaal, we weten het even niet meer. Ik zit hier dan ook al een half uur te bedenken hoe dit te verwoorden. En daar heb ik normaal gesproken geen half uur voor nodig.
Vandaag heeft Huub de M.R.I.scan van zijn hoofd gehad. Daarna kon hij direct terecht bij de neuroloog voor de uitslag. Dat was dus de laatste strohalm. Je blijft tot op het laatste moment hopen en geloven in een goede uitslag waar ze en we wat mee kunnen.
Maar het is helemaal mis.
Huub heeft in zijn hoofd 4 uitzaaiingen. En ze zitten overal. In de kleine en de grote hersenen en in het hersenvocht wat daar weer tussen zit. Vandaar dus de hoofdpijn, de misselijkheid en de nekpijn van een paar weken geleden. Hij heeft er nu ook een flinke bobbel in zijn nek bij.
De neuroloog wist ook te vertellen dat de tumoren zich bevinden in het gedeelte dat verantwoordelijk is voor de spraak, het geheugen en het denken. Kortom: in het gedeelte van de hersenen die er voor zorgen dat Huub HUUB is.
Hij zal op een gegeven moment dus ook uitvallen gaan krijgen, maar ze kunnen niet voorspellen hoe dat gaat verlopen.
Hij heeft nu Pretnison tegen de pijn en over 2 weken beginnen de bestralingen. 5 in het totaal, en die hebben alleen maar het doel de pijn weg te nemen of te verzachten.
En dat is alles wat ze nog voor hem kunnen doen.
Toen ik vroeg of ze aan kon geven hoe het vanaf nu zou gaan lopen zei ze dat we in maanden moesten denken en langer niet.
Huub is óp. Hij slaapt gelukkig veel. We hopen dat de pretnison aan gaat slaan zodat hij zich wat beter gaat voelen. Maar zijn kracht en vechtlust zijn verdwenen.
Lieve allemaal, vorig jaar september toen er bij Huub kanker geconstateerd was kregen we een kaart van mijn zusje met de volgende tekst:
Als je ziek bent, als je bang bent of alleen.
Dan probeer je troost te vinden bij de mensen om je heen.
En dan voel je soms een kracht,
God mag weten waar vandaan.
Als een windvlaag in je rug,
Als een steun om door te gaan.
We kunnen niet in woorden uitdrukken hoeveel goed het ons heeft gedaan en hoeveel kracht het ons heeft gegeven de afgelopen maanden zoals iedereen heeft meegeleefd op wat voor manier dan ook. Wat dat betreft zijn we erg rijk en mogen we ons gelukkig prijzen.
Vandaag hebben we de kracht even niet. Maar dat komt wel weer, als we al die lieve mensen maar om ons heen hebben.
Wees lief voor elkaar en geef elkaar eens een extra kus of knuffel, het leven is maar zo kort.
Liefs Monique
Vandaag heeft Huub de M.R.I.scan van zijn hoofd gehad. Daarna kon hij direct terecht bij de neuroloog voor de uitslag. Dat was dus de laatste strohalm. Je blijft tot op het laatste moment hopen en geloven in een goede uitslag waar ze en we wat mee kunnen.
Maar het is helemaal mis.
Huub heeft in zijn hoofd 4 uitzaaiingen. En ze zitten overal. In de kleine en de grote hersenen en in het hersenvocht wat daar weer tussen zit. Vandaar dus de hoofdpijn, de misselijkheid en de nekpijn van een paar weken geleden. Hij heeft er nu ook een flinke bobbel in zijn nek bij.
De neuroloog wist ook te vertellen dat de tumoren zich bevinden in het gedeelte dat verantwoordelijk is voor de spraak, het geheugen en het denken. Kortom: in het gedeelte van de hersenen die er voor zorgen dat Huub HUUB is.
Hij zal op een gegeven moment dus ook uitvallen gaan krijgen, maar ze kunnen niet voorspellen hoe dat gaat verlopen.
Hij heeft nu Pretnison tegen de pijn en over 2 weken beginnen de bestralingen. 5 in het totaal, en die hebben alleen maar het doel de pijn weg te nemen of te verzachten.
En dat is alles wat ze nog voor hem kunnen doen.
Toen ik vroeg of ze aan kon geven hoe het vanaf nu zou gaan lopen zei ze dat we in maanden moesten denken en langer niet.
Huub is óp. Hij slaapt gelukkig veel. We hopen dat de pretnison aan gaat slaan zodat hij zich wat beter gaat voelen. Maar zijn kracht en vechtlust zijn verdwenen.
Lieve allemaal, vorig jaar september toen er bij Huub kanker geconstateerd was kregen we een kaart van mijn zusje met de volgende tekst:
Als je ziek bent, als je bang bent of alleen.
Dan probeer je troost te vinden bij de mensen om je heen.
En dan voel je soms een kracht,
God mag weten waar vandaan.
Als een windvlaag in je rug,
Als een steun om door te gaan.
We kunnen niet in woorden uitdrukken hoeveel goed het ons heeft gedaan en hoeveel kracht het ons heeft gegeven de afgelopen maanden zoals iedereen heeft meegeleefd op wat voor manier dan ook. Wat dat betreft zijn we erg rijk en mogen we ons gelukkig prijzen.
Vandaag hebben we de kracht even niet. Maar dat komt wel weer, als we al die lieve mensen maar om ons heen hebben.
Wees lief voor elkaar en geef elkaar eens een extra kus of knuffel, het leven is maar zo kort.
Liefs Monique