Ik zit even stuk.....

Ik heb al een paar maal geschreven over Natasja en Thomas, ik ken ze niet, maar ik ken ze ook wel. Via melanoom.nl. Natasja en Thomas, jong, 2 kleine kindjes, melanoom kanker en een aantal weken geleden kreeg Thomas te horen dat het einde oefening was. Geen behandeling meer mogenlijk.
Dit is dus een dramatisch verhaal over een paar mensen die wij niet kennen. Maar ik heb de afgelopen tijd wat contact gehad met Natasja, en ik heb het gevoel dat ik ze door en door ken.
Gek hé. Nee natuurlijk niet gek, Natasja zit nu in een fase met Thomas waar ik 5 maanden geleden in zat met Huub.

Er zijn nu uitzaaiingen geconstateerd op zijn longen en zijn lever. En de artsen willen chemo gaan toepassen om nog te redden wat er te redden valt. Pfffffffffffffffff.......

Ook bij Thomas is destijds de moedervlek in de prullenbak gemieterd. Oh mijnheer, maakt u geen zorgen, niets aan de hand.

Ik ga er wat aan doen Natasja, ik weet niet of het me gaat lukken, maar ik ga het proberen. Ik zit midden in een rechtzaak en ik ga proberen om een verandering aan te brengen in de medische rechtsgang.

Wat kan mij het schelen, ik heb toch niets anders te doen en ik verbeeld me dat ik een godvergeven standpunt kan stellen.
Alle alle álle artsen........die ook maar íets weghalen van een mensen lichaam.....MOETEN het op laten sturen voor onderzoek. Ik ga ervoor.

Thomas is ziek geworden op eerste kerstdag, het begint nu net meisje, Kerst zal nooit meer hetzelfde zijn.
En al voel je je alleen en onbegrepen......ik weet alles, ik begrijp alles en ik voel met alles mee.

Wie wensen we morgen ''gelukkig nieuw jaar''?

Liefs van Monique.

Liedje voor jou.

I had this perfect dream,
This dream was me and you,
I want all the world to see,
A miracle sensation,
My guide and inspiration,
My dream was slowly coming true.

The wind is a gentle breeze,
The bells are ringing out,
They're calling us together,
Guiding us forever,
Wish my dream would never go away.

Huub my love, it was the first time that we met,
Huub my love, how can i forget,
The moment you stepped into the room you took my breath away,
And if God is willing we will meet again someday.

Let the songs begin,
Let the music play,
Make the voices sing,
Start the celebration,
And cry...........
Come alive,
And shake the foundations from the skies,
..........shaking all our lives.

Huub my love, such a beautiful horizon,
Huub my love, like a jewel in the sun,
If God is willing, if God is willing................íf God is willing,

Friends until the end.

.......Viva........Huub my love.


Mijn liefste Huub, een favoriet liedje van ons. Ons Barcelona. Ik heb de Spanse zinnen weggelaten.A beautiful horizon, ik verbeeld me nu dat als ik héél goed kijk, ik jou daar zie aan die horizon.........érgens. Eergisteren......ik liep in het park met Lona en het was onbewolkt. Helder maar donker. Ik keek omhoog en dacht: ''Wouw, dat is lang geleden dat ik zóveel sterren heb gezien''.
En toen moest ik denken aan Frankrijk Hupie. Onze nachten door het pikke donker, met lekkere hapjes onderweg naar onze vakantie bestemming. En weet je nog Huub, wáár wij ook reden, wij zagen altijd de Grote Beer ( de steelpan ) voor ons. Jij maakte nog eens de opmerking: ''Mo, wat er ook gebeurt in het leven, als we de Grote Beer volgen komen we altijd thuis". Hij was er ook altijd........die gekke steelpan.

Toen ik in het park naar de sterren keek zocht ik automatisch naar de Grote Beer. Maar hij was er niet. Ik zag vele sterren beelden maar niet ''onze'' Grote Beer.
Jammer.
Tot ik weer naar huis liep, ik liep het trapje naar de Steenendijck op, ik keek naar boven en wie stond daar te stralen.........pál boven ons huis????????.........ónze Grote Beer.

Esmée die ook op de hoogte is van de vakantie anekdote heb ik naar buiten geroepen om dat moment met me te delen.
Anders zou ik het zelf niet geloven. Onze Grote Beer bracht me wéér thuis.
Dit is mijn kerst boodschap aan jou liefste......

Stráál......stráál Huub, waar je ook bent. Je hebt genoeg geleden. Geniet van het bestaan dat je nu hebt. Heb rust, heb vrede en voel onze liefde.
En begeleidt ons mensen...... die zoveel van jou houden naar huis. Pas op ons. Ben bij ons.

Je kaarsje op je graf brandt non-stop. Wij houden het licht bij jou, schijn jij je licht op ons?

Ik mis je zó Huub.......

Esmée stond eergisteren met een wit bekkie voor de eerste keer samen met mij aan het graf van jou........ze durfde eerst niet. Ze stond te staren en zei toen met tranen in haar ogen:"dag lieve papa".

Kevin, die er van de week van baalde omdat niemand hem met economie kon helpen, hij kwam er niet uit en zei"was Huub er nog maar, die begreep me tenminste".

Dat heb jij maar mooi geflikt Huub Nijkamp. Je ben en blijft altijd mijn liefie en de vader van Kev en Esmée.

Zalig Kerstfeest ons allesje. Tot ooit.

En verder wil ik iedereen een heel gelukkig kerstfeest wensen. Hou elkaar vast en knuffel elkaar eens extra..........het leven is maar zo kort.

Liefs van Monique.

En nu....óp naar de Kerst.

Er was eens een lieve blonde jongen en die woonde in het oosten van het land. Zo noemde iedereen hem ook....''Lieve Blonde Jongen''. En dat kwam omdat hij ten eerste ( je kan het wel bedenken hé...) hartstikke blond was, en omdat hij ten tweede ook nog eens hartstikke lief was.
Lieve Blonde Jongen had ook nog eens stik mooie blauwe ogen, en een ietwat zelfingenomen, sóms zelfs arrogante glimlach om zijn lippen. Maar dat maakte Lieve Blonde Jongen zo aantrekkelijk en mooi.
LBJ. had een reuze leuk leven, hij had zijn eigen huisje, had een leuke baan, had velen vrienden waar hij regelmatig mee ging stappen. En als ze gingen stappen dan gingen ze ook echt STAPPEN. Er zijn ook best wel vrienden bij die die LBJ niet altijd zo lief vonden hoor, soms was LBJ erg irritant en vervelend.
LBJ haalde graag grappen uit met zijn maatjes. Het is toch vréselijk, als je zwaar hebt gestapt en gezopen en je denkt lekker uit te kunen slapen, 's-morgens met een kater van hier tot gunter wakker wordt, dat dan LBJ in alle vroegte een c.d. van Marriah Carry opzet ( Maria Kerkvliet noemde hij haar altijd) en dan snoei hard mee gaat zingen , en dat puur om zijn huisgenoten lekker te zieken. Gewéldig vond LBJ dat.
Maar goed, dat is járen geleden en dat is LBJ vast wel vergeven.

LBJ heeft er lekker op los geleefd maar tóch miste hij iets. Wát......dat wist hij niet precies.Nogmaals....hij had een goede baan, lieve ouders en zusjes, leuke (echte)vrienden, was volop actief bij de voetbal, ging stappen.....maar zat toch vaak alleen thuis 's-avonds.
Achgossie LBJ toch. Maar lang leve de p.c. hé LBJ?
Want daar leerde hij op een avond ineens een meisje kennen. En dat klikte. Direct. Maar dat meisje was wel een VOTMTK ( oftewel een vreselijke oude taart met twee kinderen ). Maar dat boeide LBJ niet. Hij vond haar leuk, en niet zo'n beetje ook. Dus werd VOTMTK, DLVZL ( oftewel de liefde van zijn leven).

LBJ wist niet hoe snel hij af moest spreken met DLVZL en dat was goed. Alléén maar goed. DLVZL had ook nog eens TK ( oftewel twee kinderen ). En die TK bestonden uit een OPMVA ( oftewel een onzekere puber met verlatings angst ) en een GDHGGV ( oftewel een grietje die Huub gelijk geweldig vond).

En dat speelde voor LBJ allemaal 5 jaar geleden af.
Het was zeer spannend, en of het allemaal ging lukken en werken wisten wij op dat moment ook niet, maar één ding is zeker.....................................

LBJ en DLVZL en OPMVA en GDHGGV kwamen samen en werden een fijn gezin.

DLVZL en OPMVA en GDHGGV hebben elke dag verdriet omdat HA ( oftewel hun allesie) er niet meer is.

Maar LBJ gaat méé de kerst periode in, hij gaat mee straks met oud en nieuw het nieuwe jaar in, hij zal bij hen zijn................alle jaren daarna.

Lieve blonde jongen.......Huub, wij missen je zó ontzettend, het doet zo'n pijn dat je er écht niet meer bent en dat je er nooit meer zal zijn, dat we ons nooit meer aan je vast kunnen houden, je nooit meer om raad kunnen vragen, we nooit meer met je kunnen knuffelen en nooit meer met je kunnen lachen.......dat we je alleen nog maar kunnen missen.

Maar LBJ, wat zijn wij je ook dankbaar voor wat je ons gegeven hebt en voor wat je ons geleerd hebt. Ook al was het maar 5 jaar.

Het waren de meest waardevolle 5 jaren van ONS leven.

LBJ, wij geloven en hopen dat jij daar boven als een soort liefde op ons neerkijkt en op ons past. We kijken ook vaak naar de sterren met zijn drietjes en geloven dan dat jij er één van bent.

WHVJHNVA ( oftewel wij houden van jou Huub Nijkamp voor altijd).

Liefs van JOU gezin.

Verder wil ik alle- alle- allemaal héle fijne, warme kerstdagen toewensen. Deel het met elkaar, met de mensen die je dierbaar zijn. Waardeer elkaar en respecteer alkaar. En sta eens stil in deze tijd van welvaard en rijkdom bij het geluk dat in het kleine zit. Gewoon samen zijn, gewoon van elkaar genieten, gewoon samen naar bed en samen weer op........gewoon, gewoon.....!We gaan met zijn allen van 2006 naar 2007, laat 2007 voor iedereen een gezond, gelukkig en vriendschappelijk jaar zijn.

Dit schrijf ik aan iedereen....i.p.v. een kerstkaart. Ik kan het gewoon niet. En als ik al ga schrijven dan zijn het er honderden. Al die mensen die zó hebben meegeleefd toen Huub er nog was en die nu nog meeleven nu hij er niet meer is.

Alle familie, vrienden, van nu en van vroeger, van Maassluis tot Raalte en alles wat daar tussen zit.

Mijn aller grootste medeleven in deze tijd gaat uit naar Ben en Riet,Margré en Jasper, Margot en Marnix. Ik wens jullie heel veel kracht.

Liefs allemaal van Monique, Kevin en Esmée.

5 December....het héérlijk avondje.

Jaja.....daar is 'ie dan, de eerste feestdag van deze feestmaand. 5 December, een dag (avond) waar ik tóch altijd naar uit keek. Ook al werden de kinderen groter.
Sinterklaasfeest is zó iets écht Hollands, dat blijft je hele leven een beetje in je bloed zitten.
En ook al deden we niet meer aan pakjes ( nou ja, Huub trakteerde ons vorig jaar nog wel op kadootjes) en wisten de kids dat ze iets moois onder de kerstboom zouden krijgen, toch was het elk jaar gezellig met een leuke film, lekker warme chocomelk, banketletter en natúúrlijk, hoe kan ik het vergeten....gourmetten. Dat was toch wel standaard. En met verbazing keken we altijd weer toe wat Huub allemaal in zijn pannetje gooide, en hoevéél hij altijd in zijn pannetje gooide. Sjezus wat kon hij kanen.

Dus gaan we straks ''lekker'' met zijn drietjes gourmetten en daarna voor de t.v. allemaal lekkers naar binnen schuiven. Kinderen zijn kinderen en blijven kinderen.
En God dank voor mijn kinderen, daar moet en wil en gá ik voor door. Zonder mijn kinderen zou ik lekker om een uur of 8 mijn bed induiken vanavond.
Ik voel me best een beetje zielig zo op 5 December, zonder ouders en zonder man. En de kinderen zonder opa en oma en zonder vader.Maar daar heb je ook geen zak aan hé, zelfmedelijden. Dús......de gourmetpan komt zo gewoon weer uit de kast.

Wat me wel een súper speciaal gevoel gaf vandaag dat was een héél lief sms'je van Natasja. Ze kon zich zo voorstellen dat dit nou niet de makkelijkste dag voor me moest zijn en ondanks dat zij en Thomas hun kindjes een héle fijne pakjesavond gaan bezorgen hebben ook zij een klote avond.
Ja Natas, jij vraagt je natuurlijk ook af hoe jij er volgend jaar voor staat met die twee kleintjes van je.
Probeer er van te genieten meisje, deze periode is zó waardevol. De tijd gaat zó snel. Maak foto's, maar films, hou hem stevig vast die Thomas van jou.
En ontzettend bedankt voor het hart onder de riem vanmiddag nét toen ik het even nodig had.

Verder wens ik iedereen een fijne Sinterklaas avond. Ik kijk vanavond uit naar de maan die door de bomen schijnt.......en heb daar zo mijn ideeen bij.

liefs van Monique.

Pfffffff...........

Oooooh Huub, ik mis je zo........